همه ایده های استارت آپ در واقع از یک نیاز شروع می شوند که به آن پاسخ مناسبی داده نشده است و یا راه حل های موجود، آن طور که بازار یا جامعه توقع داشته نیاز را برطرف نمی نکرده و یا اینکه راه حل های نیاز یا مشکل به راحتی در دسترس نیستند.
ایده های استارت آپ ممکن است از یک نمونه خارجی که در کشور ما وجود ندارد نشأت بگیرد و ما تصمیم بگیریم آن سازو کار را در کشور خودمان نیز ایجاد کنیم . مانند فروشگاه آنلاین دیجی کالا که ایده آن از نمونه خارجی فروشگاه آنلاین آمازون گرفته شده است ( که بیشتر استارتاپ ها در ایران به این گونه می باشند ) و یا اینکه به صورت یک جرقه در ذهن افراد زده شده و با پیگیری به مرحله ظهور رسیده است. مانند سامانه سوخت رسانی آنلاین پیدو که یکی از بهترین خدمات ارائه شده درعصر حاضر است.
در واقع ما برای خلق ایده های استارت آپ از هر فرصتی می توانیم استفاده می کنیم.
آیا همه ایده های نوظهور را می توان ایده استارتاپی درنظر گرفت؟
با توجه به تعریف پیدایش، استارتاپ به کسب و کاری گفته می شود که در عین خلاقانه و نوآورانه بودن ایده آن، قابلیت های تکرار پذیر بودن و مقیاس پذیر بودن را داشته باشد. ایده استارتاپی نیز باید خلاقانه و جدید باشد و در راستای حل مشکلی عام و عمومی از اکثر مردم جامعه باشد. درواقع باید جایگاه ایده در میان مردم بررسی شود. مهمترین ویژگی یک ایده استارتاپی، تجاری سازی آن است. باید بررسی شود آن ایده در جامعه هدف قابلیت تجاری شدن دارد یا خیر. بنابراین هر ایده ای را نمی توان صرفا، ایده استارتاپی در نظر گرفت و قبل از پیاده سازی آن و پرداختن به مسئله موفقیت یا عدم موفقیت ایده، حتما باید بررسی شود که ایده مورد نظر ویژگی های یک ایده استارتاپی را دارد یا خیر.
منبع:
