سرمایه‌گذار فرشته چیست؟ تامین سرمایه سریالی چگونه کار می کند؟ بهترین راه برای تامین سرمایه از یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر چیست؟ آیا تامین سرمایه جمعی واقعا قانونی است؟ بیایید ۵ مورد از متداول ترین انواع تامین سرمایه استارتاپ‌ها را با هم بررسی کنیم.
در خصوص انواع تامین سرمایه استارتاپ ها، گزینه های زیادی را می توان بررسی کرد.
اما هدف این روش ها چیست؟ فرشته چیست؟ تامین سرمایه سریالی چگونه کار می کند؟ بهترین راه برای تامین سرمایه از یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟ آیا تامین سرمایه جمعی واقعا قانونی است؟
همانطور که ویل شرودر (Wil Schroeter)، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Startups.com می گوید، «هیچ «طنزی» در تأمین سرمایه وجود ندارد». اما لازم هم نیست که هراس‌انگیز باشد.
بیایید پنج نوع از متداول ترین انواع تامین سرمایه استارتاپ ها را بررسی کنیم و لینک هایی را به بررسی های مفصل تر هر یک از آن ها ارائه دهیم.
۱- تامین سرمایه سریالی
تامین سرمایه سریالی، زمانی است که یک استارتاپ چند دور سرمایه جذب می کند، که هر کدام از آن ها بیشتر از بعدی است و هر یک از آن ها ارزش کسب و کار را افزایش می دهد. این دورهای تامین سرمایه به ترتیب الفبا به این صورت شرح داده می شوند: سری A و B و C و D و E.
سری A
هنگامی که یک استارتاپ از مرحله بذرپاشی (seed) عبور می کند و نوعی کشش به دست می آورد - از نظر تعداد کاربران یا درآمد یا بازدیدها یا هر شاخص عملکردی کلیدی (KPI) دیگر - برای دور تامین سرمایه سری A آماده می شود.
ارزش گذاری معمول برای شرکتی که در دور بذرپاشی سرمایه جذب می کند 10 تا 15 میلیون دلار است.
تامین سرمایه سری A معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر صورت می گیرد، اگر چه ممکن است سرمایه گذاران فرشته نیز مشارکت کنند. علاوه بر این، شرکت های بیشتری از تامین سرمایه جمعی برای سری A خود استفاده می کنند.
سری A نقطه ای است که در آن بسیاری از استارتاپ ها معمولا ناموفق هستند. در پدیده ای که به «کرانچ سری A» یا Series A crunch معروف است، حتی استارتاپ هایی که با موفقیت دوره بذرپاشی خود را طی کرده اند اغلب در تأمین دور سری A مشکل دارند.
سری B
استارتاپی که به مرحله ای می رسد که آماده تامین سرمایه سری B است، قبلاً محصول/بازار مناسب خود را یافته است و به کمک به گسترش آن نیاز دارد.
سوال بزرگ در اینجا این است: آیا می توانید کاری کنید که شرکت تان در مقیاس بزرگتر فعالیت کند؟ آیا می توانید از ۱۰۰ کاربر به ۱۰۰۰ کاربر پیشروی کنید؟ ۱ میلیون کاربر چطور؟
دور تامین سرمایه سری B معمولاً بین 7 تا 10 میلیون دلار است. شرکت ها می توانند ارزش گذاری بین 30 تا 60 میلیون دلار را انتظار داشته باشند.
تامین سرمایه سری B معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر صورت می گیرد، اغلب همان سرمایه گذارانی که دور قبلی را هدایت کرده اند. از آنجا که هر دور با ارزش گذاری جدیدی برای استارتاپ همراه است، سرمایه گذاران قبلی اغلب تصمیم به سرمایه گذاری مجدد می گیرند تا اطمینان حاصل کنند که سرمایه گذاری شان همچنان قابل توجه است.
در این مرحله شرکت ها ممکن است توجه شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیری را نیز که در استارتاپ های مرحله-آخر سرمایه گذاری می کنند جلب کنند.
سری C
شرکت هایی که وارد مرحله تامین سرمایه سری C می شوند، عملکرد بسیار خوبی دارند و آماده گسترش به بازارهای جدید، تصاحب کسب و کارهای دیگر یا توسعه محصولات جدید هستند.
سری C اغلب آخرین دور تامین سرمایه برای یک شرکت است، اگر چه برخی شرکت ها تا دورهای تامین سرمایه سری D و حتی سری E - یا فراتر از آن - پیش می روند. با این حال، معمول تر این است که دور سری C، آخرین تلاش برای آماده سازی شرکت برای عرضه اولیه سهام (IPO) یا تصاحب باشد.
استارتاپ ها برای تامین سرمایه سری C خود، به طور متوسط 26 میلیون دلار جمع آوری می کنند. ارزش گذاری شرکت های سری C اغلب بین 100 تا 120 میلیون دلار قرار می گیرد، اگر چه ممکن است شرکت ها ارزش بسیار بیشتری داشته باشند، به ویژه با رشد فوق العاده‌ی اخیر استارتاپ های "یک میلیارد دلاری (unicorn)".
ارزش گذاری در این مرحله بر اساس نقاط داده ی سختی مانند موارد زیر است:
- این شرکت چند مشتری دارد؟
- این شرکت چقدر درآمد داشته است؟
- نرخ رشد فعلی و پیش بینی شده‌ی این شرکت چقدر است؟
تامین سرمایه سری C معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیری صورت می گیرد که در استارتاپ های مرحله-آخر، شرکت های سهامی خاص، بانک ها و حتی صندوق های تامینی، سرمایه گذاری می کنند.
سری D
سری D کمی پیچیده تر از دوره های قبلی تامین سرمایه است. همانطور که گفته شد، بسیاری از شرکت ها تامین سرمایه را در طی سری C به اتمام می رسانند. با این حال، شرکت ممکن است به دلایلی تصمیم به پیش روی به تامین سرمایه سری D بگیرد.
- فرصتهای گسترش: شرکت ممکن است قبل از تصمیم گیری برای رفتن به مرحله IPO ، فرصت جدیدی را برای گسترش پیدا کند و برای رسیدن به آنجا صرفا به تقویتی دیگر نیاز داشته باشد. بسیاری از شرکت ها دورهای تامین سرمایه سری D (یا فراتر از آن) را برای افزایش ارزش خود قبل از عمومی شدن انجام می دهند. از سوی دیگر، برخی از شرکت ها مایلند مدت طولانی تری را نسبت به آنچه که قبلا معمول بود خصوصی بمانند.
- دور پایین تر: هنگامی که یک شرکت انتظارات ایجاد شده را پس از تامین سرمایه سری C برآورده نکرده باشد، «دور پایین تر» خوانده می شود. همچنین به زمانی اشاره دارد که یک شرکت با ارزش گذاری پایین تری نسبت به دور قبلی تامین سرمایه خود، تامین سرمایه می کند.
دورهای سری D معمولاً توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر تأمین سرمایه می شوند. مبلغ جمع آوری شده و ارزش گذاری ها بسیار متفاوت هستند، به ویژه به این دلیل که تعداد خیلی کمی از استارتاپ ها به این مرحله می رسند.
سری E
اگر شرکت هایی که به سری D می رسند خیلی کم هستند، شرکت هایی که به سری E می رسند بسیار کمتر هستند. شرکت هایی که به این نقطه می رسند غالباً به دلایل ذکر شده در دور تامین سرمایه سری D، تامین سرمایه می کنند:
- آنها نتوانسته اند انتظارات را برآورده کنند
- آنها می خواهند مدت طولانی تری خصوصی بمانند
- آنها قبل از عمومی شدن، به کمی کمک بیشتر نیاز دارند
۲- تامین سرمایه جمعی
تامین سرمایه جمعی روشی برای تامین سرمایه از طریق تلاش جمعی دوستان، خانواده، مشتریان و سرمایه گذاران منفرد است.
این رویکرد به تلاش های جمعی مجموعه بزرگی از افراد بستگی دارد - عمدتا به طور آنلاین از طریق رسانه های اجتماعی و پلت فرم های تامین سرمایه جمعی - و از شبکه های آنها برای گستردگی و در-دید-بودن بیشتر بهره می گیرد.
تامین سرمایه جمعی اساسا متضاد رویکرد جاری در تامین مالی کسب و کارهاست. به طور سنتی، اگر شخصی بخواهد برای راه اندازی یک کسب و کار یا عرضه یک محصول جدید تامین سرمایه کند، باید طرح کسب و کار خود، تحقیقات بازار و نمونه های اولیه خود را به صورت یک مجموعه درآورده و سپس ایده خود را به مجموعه های محدود یا افراد یا مؤسسات ثروتمند ارائه کند.
این منابع تأمین سرمایه شامل موارد زیر هستند:
این رویکرد تامین سرمایه مانند یک قیف است، که کارآفرین و ارائه‌ی آنها در طرف پهن آن و سرمایه گذاران مخاطبان در طرف بسته اش قرار دارند. عدم نشانه گیری درست این قیف به سمت سرمایه گذار یا شرکت مناسب در زمان مناسب به از دست رفتن وقت و پول منجر می شود.
از سوی دیگر، پلت فرم های تامین سرمایه جمعی این قیف را بر عکس می کنند. این رویکرد با ارائه‌ی یک پلت فرم واحد به کارآفرین برای ساخت، نمایش و به اشتراک گذاری منابع ارائه، مدل سنتی را به طرز چشمگیری کارآمد می سازد.
به طور سنتی، کارآفرینان ماه ها در شبکه های شخصی خود جستجو می کنند، سرمایه گذاران بالقوه را بررسی می کنند، و وقت و پول خود را صرف می کنند تا در دیدشان قرار گیرند.
با تامین سرمایه جمعی، برای کارآفرینان بسیار ساده تر خواهد بود تا فرصت خود را در دید طرف های علاقه مندتر قرار دهند و به آن ها راه های بیشتری را برای کمک به رشد این کسب و کار بدهند، از سرمایه گذاری هزاران نفر در ازای کسب سهم، تا اعطای 20 دلار در ازای دریافت زودتر محصول یا پاداش های دیگر.
۳- وام ها
وام راه اندازی کسب و کارهای کوچک، هر نوع وامی است که به کسب و کارهای کم سابقه و بدون سابقه تجاری کمک می کند. این یکی از گزینه های متعدد تأمین سرمایه برای بنیانگذارانی است که به دنبال شروع کار یا بهبود شرکت های نوپای خود هستند.
وام راه اندازی کسب و کارهای کوچک اصطلاحی فراگیر است که چند نوع مختلف تأمین سرمایه را پوشش می دهد.
در اینجا دسته بندی کلی انواع اصلی وام های راه اندازی کسب و کارهای کوچک که ممکن است در زمان جستجوی بهترین گزینه برای تأمین سرمایه استارتاپ تان به آن ها بر بخورید آمده است.
۱- وام های SBA
وام کسب و کارهای کوچک SBA وامی است که به پشتوانه اداره کسب و کارهای کوچک (SBA) اعطا می شود.
SBA که در سال 1953 تأسیس شده است، یک برنامه دولت فدرال است که از صاحبان کسب و کارهای کوچک در قالب ارائه مشاوره، کارگاه های آموزشی، مشورت دادن و وام های کسب و کارهای کوچک پشتیبانی می کند.
در حالی که این وام ها به پشتوانه SBA هستند، اما مستقیماً از طرف SBA ارائه نمی شوند. برای دسترسی به این بودجه، باید یک وام دهنده محلی پیدا کنید که وام های SBA را ارائه می دهد.
۲- کارت های اعتباری
کارت های اعتباری کسب و کار، در حالیکه «وام» سنتی نیستند، اما گزینه ای عالی برای استارتاپ های بسیار نوپایی که برای ادامه کار به کمک نیاز دارند هستند.
وامی را با APR (بهره سالیانه) آغازین 0٪ انتخاب کنید، زیرا این بدان معنی است که تا زمانی که بتوانید هر ماه قسط آن را تسویه کنید (یا حداقل تا پایان سال اول، که زمانی است که نرخ بهره اکثر کارت های اعتباری شروع می شود)، اساساً وام رایگانی را دریافت می کنید.
با این حال، مراقب نرخ های بهره بالا باشید - و در این موضوع که چقدر سریع قادر به تسویه کارت اعتباری خواهید بود مبالغه نکنید. پس از اتمام دوره آغازین، هر مقدار مانده ای که در دست تان باشد احتمالا با نرخ بهره سنگینی همراه خواهد بود.
۳- وام های کوتاه مدت
وام های کوتاه مدت مبالغ نسبتاً کمی هستند که باید ظرف ۳ تا ۱۸ ماه تسویه شوند.
این وام ها اغلب به عنوان چاره موقتی استفاده می شوند برای زمانی که شرکت مشکلات پول نقد دارد، برای شرایط اضطراری، یا برای کمک به شرکت ها در استفاده از فرصت های تجاری.
۴- دوستان و خانواده
گرفتن پول - به صورت وام یا سرمایه گذاری - از طرف خانواده و دوستان، مورد دیگری است که تحت «وام های راه اندازی کسب و کارهای کوچک» قرار نمی گیرد. اما این یک روش معمول برای این است که بنیانگذاران استارتاپ ها برای راه اندازی شرکت های خود یا دریافت کمک در این مسیر، پول بدست آورند.
دوستان و خانواده منبع بزرگی برای سرمایه گذاری یا وام های اولیه هستند - اما جستجو در این روابط مستلزم دقت زیاد است.
معمولا افراد احساس می کنند که می توانند با این انواع سرمایه گذاری ها به صورت غیر رسمی و شخصی برخورد کنند، زیرا روابط شان با این سرمایه گذاران، روابط شخصی هستند.
این یک اشتباه است.
شما باید سرمایه یا وام دریافتی از دوستان و خانواده را به عنوان یک الحاقیه‌ی حرفه ای برای رابطه شخصی کنونی تان تلقی کنید. ایده خوبی است که یک قرارداد کتبی تهیه کنید که شرایط سرمایه گذاری یا وام را تصریح می کند و این نکته را نیز روشن می سازد که اگر این وام یک سرمایه گذاری محسوب می شود، بسیار احتمال دارد که آن ها نتوانند پول خود را پس بگیرند.
4- سرمایه‌گذاری خطرپذیر
سرمایه گذاری خطرپذیر، سرمایه گذاری ای است که در استارتاپ ها و کسب و کارهای کوچکی که معمولاً ریسک بالایی دارند اما پتانسیل رشد نمایی نیز دارند صورت می گیرد.
هدف از سرمایه گذاری خطرپذیر، کسب بازده بسیار بالا برای شرکت سرمایه گذاری پذیر است که معمولاً در قالب تصاحب استارتاپ یا عرضه اولیه سهام صورت می گیرد.
سرمایه گذاری خطرپذیر، گزینه ای عالی برای استارتاپ هایی است که به دنبال رشد خیلی زیاد - و سریع - هستند. از آنجا که این سرمایه گذاری ها نسبتاً بزرگ هستند، استارتاپ شما باید آماده گرفتن آن پول و رشد کردن باشد.
یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر معمولاً توسط تعداد معدودی شریک اداره می شود که مبلغ زیادی را از گروهی از شرکای محدود (LP ها) برای سرمایه گذاری از طرف آنها جمع آوری کرده اند.
این LP ها معمولاً مؤسسات بزرگ هستند، مانند سیستم ایالتی بازنشستگی معلمان (State Teachers Retirement System) یا دانشگاهی که از خدمات آن VC (سرمایه گذاری خطرپذیر) استفاده می کند تا بازده های کلانی را از پول شان کسب کنند.
این شرکا بازه ای 7 تا 10 ساله برای انجام سرمایه گذاری ها دارند و مهمتر از همه اینکه، بازده زیادی ایجاد می کنند. ایجاد بازده زیاد در چنین مدت کوتاهی به معنای این است که VC ها باید در معامله هایی سرمایه گذاری کنند که نتایج عظیمی داشته باشند.
این نتایج بزرگ نه تنها بازده های بزرگی را برای این صندوق فراهم می کنند، بلکه به پوشش زیان های ناشی از شکست های متعدد سرمایه گذاری های پر ریسک نیز کمک می کنند.
۵- سرمایه گذاران فرشته
سرمایه گذاران فرشته معمولا افرادی با ثروت خالص بالا هستند که می خواهند مبالغ نسبتاً کمی از پول خود را، معمولاً از چند هزار دلار گرفته تا یک میلیون دلار، در استارتاپ ها سرمایه گذاری کنند.
فرشتگان غالباً یکی از انواع قابل دسترس تر سرمایه گذاری اولیه برای یک کارآفرین هستند و به همین ترتیب، بخش مهمی از اکوسیستم تامین سرمایه سهامی هستند.
سودمندترین جنبه کار با یک سرمایه گذار فرشته این است که آنها معمولاً می توانند به طور مستقل برای سرمایه گذاری تصمیم گیری کنند. اینکه سرمایه گذاران فرشته مجبور به مدیریت شراکت یا سلسله مراتب تصمیم گیری شرکت نیستند، به آن ها این امکان را می دهد تا معاملاتی را که شخصا با آن راحت هستند انجام دهند.
این غالباً همان چیزی است که یک کارآفرین در مراحل اولیه توسعه استارتاپ خود به آن نیاز دارد.
فرشتگان همچنین معمولا در زمینه خاصی تخصص دارند، که غالباً در زمینه ای است که قبلاً از آن پول در آورده اند. این امر از چند طریق بسیار مهم به کارآفرین کمک می کند.
اول اینکه آنها وقت کارآفرین را با پرسیدن سؤالات ناآگاهانه تلف نمی کنند، زیرا از قبل فضا را می شناسند.
دوم اینکه، آنها معمولا ارتباطات خوبی در برخی صنایع دارند، بنابراین ارزش سرمایه گذاری شان شامل منابعی است که می توانند برای کمک به این سرمایه گذاری خطرپذیر در آینده فراهم کنند.
بر خلاف معنای این اصطلاح، سرمایه گذار فرشته، یک فرشته خوشحال که از آسمان نزول می کند تا به رویاهای شما با یک چک با رقم بالا جواب دهد نیست (اگر چه این امر خوب خواهد بود).
سرمایه گذاران فرشته، افراد را از مشکلات اعتباری شخصی یا تجاری شان نجات نمی دهند. آنها سرمایه گذاری خیریه انجام نمی دهند، زیرا کارآفرین احساس می کند که ایده آنها واقعاً برای جهان مهم است. آنها سرمایه گذاری می کنند تا بتوانند بازده خوبی را از سرمایه گذاری شان به دست آورند - که به ندرت غیر آن رخ می دهد. شبکه های سرمایه گذاران فرشته
فرشتگان غالباً با یکدیگر برای تشکیل شبکه های سرمایه گذاران فرشته، تیم تشکیل می دهند. از آنجا که همه فرشتگان باید بارها و بارها انواع یکسانی از معاملات را بررسی کنند، به اشتراک گذاری جریان معاملات و ترکیب منابع برای یافتن معاملات عالی، سودمند است.
شبکه های سرمایه گذاران فرشته واقعا برای کارآفرینان مفید هستند، زیرا آنها معمولا فرایند رسمی تری برای بررسی درخواست های جدید دارند و همچنین می توانند کارآفرین را با تعداد زیادی از فرشتگان جدید آشنا کنند.
کار با شبکه سرمایه گذاران فرشته را به عنوان راهی برای انتشار معامله خود برای تعداد زیادی از کاندیداهای واجد شرایط، به طور هم زمان، در نظر بگیرید. در برخی موارد، حتی اگر خود شبکه به عنوان یک گروه سرمایه گذاری نکند، ممکن است بتوانید توجه یک فرشته خاص را در این شبکه، که تصمیم به سرمایه گذاری دارد، جلب کنید.
هیچ محدودیت مشخصی در مورد توان یک سرمایه گذار فرشته برای سرمایه گذاری وجود ندارد، اما بازه معمول این مبالغ از 5000 دلار تا 5،000،000 دلار خواهد بود، اگرچه بیشتر فرشتگان تمایل دارند حدودا 500،000 دلار سرمایه گذاری کنند.
فرشتگان همچنین ممکن است به صورت تدریجی سرمایه گذاری کنند، به این صورت که الان یک سرمایه کوچک برای شما فراهم کند و بعدا سرمایه ی دیگری را به شما ارائه دهند، یعنی معمولا زمانی که اتفاق مهمی برای این کسب و کار رخ می دهد.
منبع:
https://tinet.ir/fa/news/6561/%DB%B5-%D9%86%D9%88%D8%B9-%D8%AA%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%B1%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D9%BE
