تعریف استارتاپ یا Startup چیست؟

استارتاپ (به انگلیسی: Start-up  یا Startup) را در فارسی به شرکت نوپا  ترجمه کرده‌اند و به‌صورت استارت آپ هم می‌نویسند. اولین چیزی که درباره استارتاپ باید بدانیم تا به چالش استارتاپ چیست وارد شویم، این است که تعریف دقیقی درباره‌ی این مفهوم وجود ندارد، اما با این وجود برای درک بهتر این کسب‌ و کار می‌توانیم بگوییم که فعالیتی اقتصادی با هدف برطرف کردن نیازهای مشتریان و رویکردی مقیاس‌پذیر و معمولا بر پایه فناوری‌های جدید است.

مهم‌ترین تفاوت استارتاپ با مدل کلاسیک کسب‌ و کار در عدم قطعیت بالایی است که ایده یا محصول جدید برای فتح بازار دارند. همچنین به این نکته باید توجه کرد که مدل استارتاپی کسب‌ و کار تنها مختص بیزینس‌های آنلاین نیست.

اصطلاح استارتاپ، این‌روزها محبوبیت زیادی پیدا کرده است و افراد علاقه‌مند بسیاری برای انجام این کار، وارد بازار کسب و کار‌های استارتاپی می‌شوند. یک چیز که همه‌ی ما‌ می‌توانیم درمورد آن توافق کنیم ویژگی اصلی یک استارت آپ است. آن ویژگی اصلی که ما برای استارت آپ ها می‌شناسیم، توانایی رشد است. این تمرکز استارتاپ‌ها بر رشد و بدون محدودیت جغرافیایی است که استارتاپ ها را از مشاغل کوچک و سنتی متمایز می‌کند.

بیزینس‌ها استارتاپ را با کسب و کارهای بزرگ اینترنتی می‌شناسند. اما در هیچ‌کدام از تعاریف پذیرفته‌شده از استارتاپ چیست هیچ تاکیدی وجود ندارد که فعالیت استارتاپی باید حتما در حوزه فناوری اطلاعات باشد.

منتها کسب‌ و کارهای اینترنتی این قابلیت را دارند که خیلی سریع و در حین استفاده کاربران از محصول، بازخورد تجربه کاربر را در بهبود و توسعه محصول به‌کار بگیرند. لذا کسب‌ و کارهای اینترنتی قابلیت بالایی در به‌کارگیری انواع استارت آپ برای توسعه دارند.

برای اینکه بفهمیم استارتاپ چیست بهتر است ابتدا بفهمیم در معنی استارتاپ چه چیزهایی نیست:

• استارتاپ یک رویداد و همایش کارآفرینی نیست.
• یک وب سایت یا یک اپ موبایل، لزوما یک استارتاپ نیست.
• استارتاپ یک شرکت کوچک که در حال درآمدزایی و رشد است، نیست.

 

تعریف استارتاپ

استارتاپ (Startup) یا کسب‌ و کار نوپا، تعاریف متعددی دارد. این تعاریف معمولا به ویژگی‌هایی اشاره دارند که به کسب‌ و کار خاصیت استارتاپی می‌دهند. معمولا در معنی استارتاپ گفته‌می‌شود یک کسب‌ و کار جدید است که از ایده‌ای اولیه شروع شده و به موفقیت و رشد بالایی می‌رسد.

 

تعریف استارتاپ از نگاه استیو بلَنک

استیو بلَنک (Steve Blank) که به خاطر متدولوژی توسعه مشتری مشهور است، یکی از بهترین تعریف استارتاپ را ارائه کرده:

استارتاپ سازمانی موقتی است که برای جست‌وجوی یک مدل‌ کسب‌ و کار تکرارپذیر و مقیاس‌پذیر شکل گرفته‌است.

 

تکرارپذیر: یعنی اینکه آن مدل کسب‌وکار که با هدف درآمدزایی ایجاد شده را بتوان بارها و بارها تکرار کرد. یعنی بتوان محصول یا خدمت را تولید انبوه کرد.

 

مقیاس پذیر: یعنی اینکه بتوان آن بوم مدل کسب و کار را در آینده با کمترین نیاز به افزایش در منابع مالی و انسانی و … بسیار رشد داد و روش‌های ایجاد ارزش را بهتر، سریعتر و بیشتر کرد.

 

تکرارپذیری و مقیاس پذیری یک مدل کسب‌وکار، امکان رشد را فراهم می‌کند. بنابراین، هدف یک استارتاپ، رشد سریع است.

 

تعریف استارتاپ از نگاه اریک ریس

اریک ریس (Eric Ries) کارآفرین مشهور سیلیکون‌ولی معنی استارتاپ را اینطور تعریف می‌کند:

 

عدم قطعیت: عدم قطعیت با ریسک بالا تفاوت بسیار زیادی دارد. در شرایط عدم قطعیت ریسک کسب‌وکار به حدی بالاست که استارت آپ، دقیقا نمی‌داند که کدام روش جواب می‌دهد و کدام جواب نمی‌دهد. یک استارتاپ مطمئن نیست که پاسخ درست کدام است.

 

استارتاپ، نهادی انسانی است که طراحی شده تا محصول یا خدمت جدیدی را در شرایط عدم‌قطعیت بسیار زیاد عرضه کند.

 

انواع استارتاپ ها بیشتر فعالیت خود را در شبکه‌های اجتماعی همانند اینستاگرام بعد از آن تلگرام، توییتر و لینکدین دارند و از این میان تنها ۵% سهم پیام‌رسان‌های داخلی است.

در بررسی‌ها و تحقیقات آماری در رابطه با سن بنیان‌گذاران، مشخص شده است که بیشتر رده‌ی سنی ۳۰ الی ۳۵ سال و بعد از آن محدوده سنی ۲۵ تا ۳۰ سال به عنوان صاحبان اصلی شروع به کار می‌کنند. در حدود ۸۹.۹% جنسیت صاحبان کسب‌ و کار‌ها را مردها و ۱۰.۱% را بنیان‌گذاران زن تشکیل می‌دهند.

 

منبع:

https://shanbemag.com/what-is-a-startup/

۵ نوع تامین سرمایه برای استارتاپ

سرمایه‌گذار فرشته چیست؟ تامین سرمایه سریالی چگونه کار می کند؟ بهترین راه برای تامین سرمایه از یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر چیست؟ آیا تامین سرمایه جمعی واقعا قانونی است؟ بیایید ۵ مورد از متداول ترین انواع تامین سرمایه استارتاپ‌ها را با هم بررسی کنیم.

در خصوص انواع تامین سرمایه استارتاپ ها، گزینه های زیادی را می توان بررسی کرد.

اما هدف این روش ها چیست؟ فرشته چیست؟ تامین سرمایه سریالی چگونه کار می کند؟ بهترین راه برای تامین سرمایه از یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر چیست؟ آیا تامین سرمایه جمعی واقعا قانونی است؟

همانطور که ویل شرودر (Wil Schroeter)، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Startups.com می گوید، «هیچ «طنزی» در تأمین سرمایه وجود ندارد». اما لازم هم نیست که هراس‌انگیز باشد.

بیایید پنج نوع از متداول ترین انواع تامین سرمایه استارتاپ ها را بررسی کنیم و  لینک هایی را به بررسی های مفصل تر هر یک از آن ها ارائه دهیم.

۱- تامین سرمایه سریالی

تامین سرمایه سریالی، زمانی است که یک استارتاپ چند دور سرمایه جذب می کند، که هر کدام از آن ها بیشتر از بعدی است و هر یک از آن ها ارزش کسب و کار را افزایش می دهد. این دورهای تامین سرمایه به ترتیب الفبا به این صورت شرح داده می شوند: سری A و B و C و D و E.

 

سری A

هنگامی که یک استارتاپ از مرحله بذرپاشی (seed) عبور می کند و نوعی کشش به دست می آورد - از نظر تعداد کاربران یا درآمد یا بازدیدها یا هر شاخص عملکردی کلیدی (KPI) دیگر  - برای دور تامین سرمایه سری A آماده می شود.

ارزش گذاری معمول برای شرکتی که در دور بذرپاشی سرمایه جذب می کند 10 تا 15 میلیون دلار است.

تامین سرمایه سری A معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر صورت می گیرد، اگر چه ممکن است سرمایه گذاران فرشته نیز مشارکت کنند. علاوه بر این، شرکت های بیشتری از تامین سرمایه جمعی برای سری A خود استفاده می کنند.

سری A نقطه ای است که در آن بسیاری از استارتاپ ها معمولا ناموفق هستند. در پدیده ای که به «کرانچ سری A» یا Series A crunch معروف است، حتی استارتاپ هایی که با موفقیت دوره بذرپاشی خود را طی کرده اند اغلب در تأمین دور سری A مشکل دارند.

 

سری B

استارتاپی که به مرحله ای می رسد که آماده تامین سرمایه سری B است، قبلاً محصول/بازار مناسب خود را یافته است و به کمک به گسترش آن نیاز دارد.

سوال بزرگ در اینجا این است: آیا می توانید کاری کنید که شرکت تان در مقیاس بزرگتر فعالیت کند؟ آیا می توانید از ۱۰۰ کاربر به ۱۰۰۰ کاربر پیشروی کنید؟ ۱ میلیون کاربر چطور؟

دور تامین سرمایه سری B معمولاً بین 7 تا 10 میلیون دلار است. شرکت ها می توانند ارزش گذاری بین 30 تا 60 میلیون دلار را انتظار داشته باشند.

تامین سرمایه سری B معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر صورت می گیرد، اغلب همان سرمایه گذارانی که دور قبلی را هدایت کرده اند. از آنجا که هر دور با ارزش گذاری جدیدی برای استارتاپ همراه است، سرمایه گذاران قبلی اغلب تصمیم به سرمایه گذاری مجدد می گیرند تا اطمینان حاصل کنند که سرمایه گذاری شان همچنان قابل توجه است.

در این مرحله شرکت ها ممکن است توجه شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیری را نیز که در استارتاپ های مرحله-آخر سرمایه گذاری می کنند جلب کنند.

 

سری C

شرکت هایی که وارد مرحله تامین سرمایه سری C می شوند، عملکرد بسیار خوبی دارند و آماده گسترش به بازارهای جدید، تصاحب کسب و کارهای دیگر یا توسعه محصولات جدید هستند.

سری C اغلب آخرین دور تامین سرمایه برای یک شرکت است، اگر چه برخی شرکت ها تا دورهای تامین سرمایه سری D و حتی سری E - یا فراتر از آن - پیش می روند. با این حال، معمول تر این است که دور سری C، آخرین تلاش برای آماده سازی شرکت برای عرضه اولیه سهام (IPO) یا تصاحب باشد.

استارتاپ ها برای تامین سرمایه سری C خود، به طور متوسط 26 میلیون دلار جمع آوری می کنند. ارزش گذاری شرکت های سری C اغلب بین 100 تا 120 میلیون دلار قرار می گیرد، اگر چه ممکن است شرکت ها ارزش بسیار بیشتری داشته باشند، به ویژه با رشد فوق العاده‌ی اخیر  استارتاپ های "یک میلیارد‌ دلاری (unicorn)".

ارزش گذاری در این مرحله بر اساس نقاط داده ی سختی مانند موارد زیر است:

• این شرکت چند مشتری دارد؟
• این شرکت چقدر درآمد داشته است؟
• نرخ رشد فعلی و پیش بینی شده‌ی این شرکت چقدر است؟

تامین سرمایه سری C معمولاً از طرف شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیری صورت می گیرد که در استارتاپ های مرحله-آخر، شرکت های سهامی خاص، بانک ها و حتی صندوق های تامینی، سرمایه گذاری می کنند.

 

سری D

سری D کمی پیچیده تر از دوره های قبلی تامین سرمایه است. همانطور که گفته شد، بسیاری از شرکت ها تامین سرمایه را در طی سری C به اتمام می رسانند. با این حال، شرکت ممکن است به دلایلی تصمیم به پیش روی به تامین سرمایه سری D بگیرد.

1. فرصتهای گسترش: شرکت ممکن است قبل از تصمیم گیری برای رفتن به مرحله IPO ، فرصت جدیدی را برای گسترش پیدا کند و برای رسیدن به آنجا صرفا به تقویتی دیگر نیاز داشته باشد. بسیاری از شرکت ها دورهای تامین سرمایه سری D (یا فراتر از آن) را برای افزایش ارزش خود قبل از عمومی شدن انجام می دهند. از سوی دیگر، برخی از شرکت ها مایلند مدت طولانی تری را نسبت به آنچه که قبلا معمول بود خصوصی بمانند.
2. دور پایین تر: هنگامی که یک شرکت انتظارات ایجاد شده را پس از تامین سرمایه سری C برآورده نکرده باشد، «دور پایین تر» خوانده می شود. همچنین به زمانی اشاره دارد که یک شرکت با ارزش گذاری پایین تری نسبت به دور قبلی تامین سرمایه‌ خود، تامین سرمایه می کند.

دورهای سری D معمولاً توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر تأمین سرمایه می شوند. مبلغ جمع آوری شده و ارزش گذاری ها بسیار متفاوت هستند، به ویژه به این دلیل که تعداد خیلی کمی از استارتاپ ها به این مرحله می رسند.

 

سری E

اگر شرکت هایی که به سری D می رسند خیلی کم هستند، شرکت هایی که به سری E می رسند بسیار کمتر هستند. شرکت هایی که به این نقطه می رسند غالباً به دلایل ذکر شده در دور تامین سرمایه سری D، تامین سرمایه می کنند:

• آنها نتوانسته اند انتظارات را برآورده کنند
• آنها می خواهند مدت طولانی تری خصوصی بمانند
• آنها قبل از عمومی شدن، به کمی کمک بیشتر نیاز دارند

 

۲- تامین سرمایه جمعی

تامین سرمایه جمعی روشی برای تامین سرمایه از طریق تلاش جمعی دوستان، خانواده، مشتریان و سرمایه گذاران منفرد است.

این رویکرد به تلاش های جمعی مجموعه بزرگی از افراد بستگی دارد  - عمدتا به طور آنلاین از طریق رسانه های اجتماعی و پلت فرم های تامین سرمایه جمعی - و از شبکه های آنها برای گستردگی و در-دید-بودن بیشتر بهره می گیرد.

تامین سرمایه جمعی اساسا متضاد رویکرد جاری در تامین مالی کسب و کارهاست. به طور سنتی، اگر شخصی بخواهد برای راه اندازی یک کسب و کار یا عرضه یک محصول جدید تامین سرمایه کند، باید طرح کسب و کار خود، تحقیقات بازار و نمونه های اولیه خود را به صورت یک مجموعه درآورده و سپس ایده خود را به مجموعه های محدود یا افراد یا مؤسسات ثروتمند ارائه کند.

این منابع تأمین سرمایه شامل موارد زیر هستند:

• بانک ها
• سرمایه گذاران فرشته
• شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر

این رویکرد تامین سرمایه مانند یک قیف است، که کارآفرین و ارائه‌ی آنها در طرف پهن آن و سرمایه گذاران  مخاطبان در طرف بسته اش قرار دارند. عدم نشانه گیری درست این قیف به سمت سرمایه گذار یا شرکت مناسب در زمان مناسب به از دست رفتن وقت و پول منجر می شود.

از سوی دیگر، پلت فرم های تامین سرمایه جمعی این قیف را بر عکس می کنند. این رویکرد با ارائه‌ی یک پلت فرم واحد به کارآفرین برای ساخت، نمایش و به اشتراک گذاری منابع ارائه، مدل سنتی را به طرز چشمگیری  کارآمد می سازد.

به طور سنتی، کارآفرینان ماه ها در شبکه های شخصی خود جستجو می کنند، سرمایه گذاران بالقوه را بررسی می کنند، و وقت و پول خود را صرف می کنند تا در دیدشان قرار گیرند.

با تامین سرمایه جمعی، برای کارآفرینان بسیار ساده تر خواهد بود تا فرصت خود را در دید طرف های علاقه مندتر قرار دهند و به آن ها راه های بیشتری را برای کمک به رشد این کسب و کار بدهند، از سرمایه گذاری هزاران نفر در ازای کسب سهم، تا اعطای 20 دلار در ازای دریافت زودتر محصول یا پاداش های دیگر.

 

۳- وام ها

وام راه اندازی کسب و کارهای کوچک، هر نوع وامی است که به کسب و کارهای کم سابقه و بدون سابقه تجاری کمک می کند. این یکی از گزینه های متعدد تأمین سرمایه برای بنیانگذارانی است که به دنبال شروع کار یا بهبود شرکت های نوپای خود هستند.

وام راه اندازی کسب و کارهای کوچک اصطلاحی فراگیر است که چند نوع مختلف تأمین سرمایه را پوشش می دهد.

در اینجا دسته بندی کلی انواع اصلی وام های راه اندازی کسب و کارهای کوچک که ممکن است در زمان جستجوی بهترین گزینه برای تأمین سرمایه استارتاپ تان به آن ها بر بخورید آمده است.

 

۱- وام های SBA

وام کسب و کارهای کوچک SBA وامی است که به پشتوانه اداره کسب و کارهای کوچک (SBA) اعطا می شود.

SBA که در سال 1953 تأسیس شده است، یک برنامه دولت فدرال است که از صاحبان کسب و کارهای کوچک در قالب ارائه مشاوره، کارگاه های آموزشی، مشورت دادن و وام های کسب و کارهای کوچک پشتیبانی می کند.

در حالی که این وام ها به پشتوانه SBA هستند، اما مستقیماً از طرف SBA ارائه نمی شوند. برای دسترسی به این بودجه، باید یک وام دهنده محلی پیدا کنید که وام های SBA را ارائه می دهد.

 

۲- کارت های اعتباری

کارت های اعتباری کسب و کار، در حالیکه «وام» سنتی نیستند، اما گزینه ای عالی برای استارتاپ های بسیار نوپایی که برای ادامه کار به کمک نیاز دارند هستند.

وامی را با APR (بهره سالیانه) آغازین 0٪ انتخاب کنید، زیرا این بدان معنی است که تا زمانی که بتوانید هر ماه قسط آن را تسویه کنید (یا حداقل تا پایان سال اول، که زمانی است که نرخ بهره اکثر کارت های اعتباری شروع می شود)، اساساً وام رایگانی را دریافت می کنید.

با این حال، مراقب نرخ های بهره بالا باشید - و در این موضوع که چقدر سریع قادر به تسویه کارت اعتباری خواهید بود مبالغه نکنید. پس از اتمام دوره آغازین، هر مقدار مانده ای که در دست تان باشد احتمالا با نرخ بهره سنگینی همراه خواهد بود.

 

۳- وام های کوتاه مدت

وام های کوتاه مدت مبالغ نسبتاً کمی هستند که باید ظرف ۳ تا ۱۸ ماه تسویه شوند.

این وام ها اغلب به عنوان چاره موقتی استفاده می شوند برای زمانی که شرکت مشکلات پول نقد دارد، برای شرایط اضطراری، یا برای کمک به شرکت ها در استفاده از فرصت های تجاری.

 

۴- دوستان و خانواده

گرفتن پول - به صورت وام یا سرمایه گذاری - از طرف خانواده و دوستان، مورد دیگری است که تحت «وام های راه اندازی کسب و کارهای کوچک» قرار نمی گیرد. اما این یک روش معمول برای این است که بنیانگذاران استارتاپ ها برای راه اندازی شرکت های خود یا دریافت کمک در این مسیر، پول بدست آورند.

دوستان و خانواده منبع بزرگی برای سرمایه گذاری یا وام های اولیه هستند - اما جستجو در این روابط مستلزم دقت زیاد است.

معمولا افراد احساس می کنند که می توانند با این انواع سرمایه گذاری ها به صورت غیر رسمی و شخصی برخورد کنند، زیرا روابط شان با این سرمایه گذاران، روابط شخصی هستند.

این یک اشتباه است.

شما باید سرمایه یا وام دریافتی از دوستان و خانواده را به عنوان یک الحاقیه‌ی حرفه ای برای رابطه شخصی کنونی تان تلقی کنید. ایده خوبی است که یک قرارداد کتبی تهیه کنید که شرایط سرمایه گذاری یا وام را تصریح می کند و این نکته را نیز روشن می سازد که اگر این وام یک سرمایه گذاری محسوب می شود، بسیار احتمال دارد که آن ها نتوانند پول خود را پس بگیرند.

 

4- سرمایه‌گذاری خطرپذیر

سرمایه گذاری خطرپذیر، سرمایه گذاری ای است که در استارتاپ ها و کسب و کارهای کوچکی که معمولاً ریسک بالایی دارند اما پتانسیل رشد نمایی نیز دارند صورت می گیرد.

هدف از سرمایه گذاری خطرپذیر، کسب بازده بسیار بالا برای شرکت سرمایه گذاری پذیر است که معمولاً در قالب تصاحب استارتاپ یا عرضه اولیه سهام صورت می گیرد.

سرمایه گذاری خطرپذیر، گزینه ای عالی برای استارتاپ هایی است که به دنبال رشد خیلی زیاد - و سریع - هستند. از آنجا که این سرمایه گذاری ها نسبتاً بزرگ هستند، استارتاپ شما باید آماده گرفتن آن پول و رشد کردن باشد.

یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر معمولاً توسط تعداد معدودی شریک اداره می شود که مبلغ زیادی را از گروهی از شرکای محدود (LP ها) برای سرمایه گذاری از طرف آنها جمع آوری کرده اند.

این LP ها معمولاً مؤسسات بزرگ هستند، مانند سیستم ایالتی بازنشستگی معلمان  (State Teachers Retirement System) یا دانشگاهی که از خدمات آن VC (سرمایه گذاری خطرپذیر) استفاده می کند تا بازده های کلانی را از پول شان کسب کنند.

این شرکا بازه ای 7 تا 10 ساله برای انجام سرمایه گذاری ها دارند و مهمتر از همه اینکه، بازده زیادی ایجاد می کنند. ایجاد بازده زیاد در چنین مدت کوتاهی به معنای این است که VC ها باید در معامله هایی سرمایه گذاری کنند که نتایج عظیمی داشته باشند.

این نتایج بزرگ نه تنها بازده های بزرگی را برای این صندوق فراهم می کنند، بلکه به پوشش زیان های ناشی از شکست های متعدد سرمایه گذاری های پر ریسک نیز کمک می کنند.

 

۵- سرمایه گذاران فرشته

سرمایه گذاران فرشته معمولا افرادی با ثروت خالص بالا هستند که می خواهند مبالغ نسبتاً کمی از پول خود را، معمولاً از چند هزار دلار گرفته تا یک میلیون دلار، در استارتاپ ها سرمایه گذاری کنند.

فرشتگان غالباً یکی از انواع قابل دسترس تر سرمایه گذاری اولیه برای یک کارآفرین هستند و به همین ترتیب، بخش مهمی از اکوسیستم تامین سرمایه سهامی هستند.

سودمندترین جنبه کار با یک سرمایه گذار فرشته این است که آنها معمولاً می توانند به طور مستقل برای سرمایه گذاری تصمیم گیری کنند. اینکه سرمایه گذاران فرشته مجبور به مدیریت شراکت یا سلسله مراتب تصمیم گیری شرکت نیستند، به آن ها این امکان را می دهد تا معاملاتی را که شخصا با آن راحت هستند انجام دهند.

این غالباً همان چیزی است که یک کارآفرین در مراحل اولیه توسعه استارتاپ خود به آن نیاز دارد.

فرشتگان همچنین معمولا در زمینه خاصی تخصص دارند، که غالباً در زمینه ای است که قبلاً از آن پول در آورده اند. این امر از چند طریق بسیار مهم به کارآفرین کمک می کند.

اول اینکه آنها وقت کارآفرین را با پرسیدن سؤالات ناآگاهانه تلف نمی کنند، زیرا از قبل فضا را می شناسند.

دوم اینکه، آنها معمولا ارتباطات خوبی در برخی صنایع دارند، بنابراین ارزش سرمایه گذاری شان شامل منابعی است که می توانند برای کمک به این سرمایه گذاری خطرپذیر در آینده فراهم کنند.

بر خلاف معنای این اصطلاح، سرمایه گذار فرشته، یک فرشته خوشحال که از آسمان نزول می کند تا به رویاهای شما با یک چک با رقم بالا جواب دهد نیست (اگر چه این امر خوب خواهد بود).

سرمایه گذاران فرشته، افراد را از مشکلات اعتباری شخصی یا تجاری شان نجات نمی دهند. آنها سرمایه گذاری خیریه انجام نمی دهند، زیرا کارآفرین احساس می کند که ایده آنها واقعاً برای جهان مهم است. آنها سرمایه گذاری می کنند تا بتوانند بازده خوبی را از سرمایه گذاری شان به دست آورند - که به ندرت غیر آن رخ می دهد. شبکه های سرمایه گذاران فرشته

فرشتگان غالباً با یکدیگر برای تشکیل شبکه های سرمایه گذاران فرشته، تیم تشکیل می دهند. از آنجا که همه فرشتگان باید بارها و بارها انواع یکسانی از معاملات را بررسی کنند، به اشتراک گذاری جریان معاملات و ترکیب منابع برای یافتن معاملات عالی، سودمند است.

شبکه های سرمایه گذاران فرشته واقعا برای کارآفرینان مفید هستند، زیرا آنها معمولا فرایند رسمی تری برای بررسی درخواست های جدید دارند و همچنین می توانند کارآفرین را با تعداد زیادی از فرشتگان جدید آشنا کنند.

کار با شبکه سرمایه گذاران فرشته را به عنوان راهی برای انتشار معامله خود برای تعداد زیادی از کاندیداهای واجد شرایط، به طور هم زمان، در نظر بگیرید. در برخی موارد، حتی اگر خود شبکه به عنوان یک گروه سرمایه گذاری نکند، ممکن است بتوانید توجه یک فرشته خاص را در این شبکه، که تصمیم به سرمایه گذاری دارد، جلب کنید.

هیچ محدودیت مشخصی در مورد توان یک سرمایه گذار فرشته برای سرمایه گذاری وجود ندارد، اما بازه معمول این مبالغ از 5000 دلار تا 5،000،000 دلار خواهد بود، اگرچه بیشتر فرشتگان تمایل دارند حدودا 500،000 دلار سرمایه گذاری کنند.

فرشتگان همچنین ممکن است به صورت تدریجی سرمایه گذاری کنند، به این صورت که الان یک سرمایه کوچک برای شما فراهم کند و بعدا سرمایه ی دیگری را به شما ارائه دهند، یعنی معمولا زمانی که اتفاق مهمی برای این کسب و کار رخ می دهد.

 

 

منبع:

https://tinet.ir/fa/news/6561/%DB%B5-%D9%86%D9%88%D8%B9-%D8%AA%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%B1%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D9%BE

موانع شرکت‎ها برای همکاری با استارتاپ ها

موانع موجود در شرکت‎ها برای همکاری با استارتاپ ها

حتی وقتی شرکت‌ها تصمیم‏ می‌گیرند با استارتاپ‌ها همکاری کنند، موانعی بر سر راه این همکاری وجود داد. برخی از عواملی که بر این همکاری تاثیرگذار هستند، عمومی است نظیر اعتماد و علاقه متقابل که برای همه شناخته شده است. براساس بررسی‌های انجام شده، بسیاری از مدیران شرکت‌ها و مدیران نوآوری گزارش داده‌اند، بزرگترین مانع همکاری موثر با استارتاپ‌ها اغلب درونی و مرتبط با موضوعاتی نظیر استراتژی، فرهنگ سازمان، ساختار و یا فرآیندهای داخلی سازمان بوده است.

از سوی دیگر بزرگترین چالش معرفی شده توسط استارتاپ‌ها، سرعت بوده است. نیمی از استارتاپ‌ها گزارش دادند که بزرگترین مشکل، چرخه طولانی و تصمیم‌گیری کند از طرف شرکت ها است. مشکل بعدی به هماهنگی‌های دورن سازمانی مربوط می‎گردد. براساس گزارش یک سوم از استارتاپ‌ها، ارتباطات ضعیف، تغییر اشخاص مورد تماس و یا فرآیندهای نامشخص یکی دیگر از مشکلات عمده برسر راه همکاری میان آنها و شرکت‌هاست. اگرچه که استارتاپ ‎ها نیز با موانع درونی نظیر کمبود منبع یا تجربه روبرو هستند ولی به دلیل اینکه شرکت‌های بزرگ از ظرفیت بیشتری برخودار هستند، در این نوشته به بررسی موانع داخلی شرکت‌ها و کاوش عمیق در آنها خواهیم پرداخت.

 

 

موانع همکاری با استارتاپ ها

١. موانع استراتژیک

شرکت‌های بزرگ سازمان‎های پیچیده‌ای هستند غالبا با اهداف و استراتژی‌های متضاد. بنابراین عدم همسویی استراتژیک میان بخش‌های مختلف درباره هدف و نقش همکاری‌های خارجی می تواند یک مانع اساسی در شرکت باشد. عدم وجود یک دیدگاه مشترک در شرکت نسبت به نوآوری می‌تواند الویت‌های متنوعی را ایحاد کند که مانع بزرگی در برابر تصمیم‌گیرهای سریع بوده و در نهایت مانع شکل‌گیری یک همکاری اثربخش می‌گردد.

 

• توصیه‌های کاربردی برای شرکت‌ها

– پیش از شروع هرگونه ارتباط با استارتاپ‌ ها، اهداف خود را تدوین کنید: بر نیازهای واقعی تمرکز کنید نه بر مسئولیت اجتماعی شرکت یا روابط عمومی.

– فرآیند نوآوری باز را در داخل مجموعه با کمک معرفی مزایای همکاری و تهیه طرح‌های همکاری و اینکه این طرح‌ها و برنامه‌ها چگونه منجر به ایجاد موفقیت در شرکت می‌شوند، توضیح دهید.

– مدیران رده بالای شرکت را از طریق آموزش مدیران رده میانی در مورد مزایان نوآوری و ریسک‌های موجود در همکاری با آنها، دور نگه دارید. بهتر است این آموزش‌ها با ارائه شواهد قانع کننده‌ای همراه باشد به عنوان مثال مطالعات موردی رقبا در استفاده از شیوه‌های نوآورانه.

– اطمینان حاصل کنید که این همکاری به طور موثری با اهداف شرکت ارتباط برقرار می‌کند و به همگان کمک می‌کند تا در همان جهت گام بردارند.

– در شرایطی که هنوز برقراری ارتباط با استارتاپ‎ ها مورد قبول اکثریت واقع نشده است، شاید بهترین کار، ارائه یک برنامه آزمایشی در مقیاس کوچک است که در صورت موفقیت این کار تکرار و توسعه یابد.

 

 

٢. مشکلات ساختاری

غلبه بر موانع ساختاری، بسیار دشوار است، به ویژه در شرکت‌های بزرگ و موفق. شرکت‌های بزرگ معمولا دارای یک ساختار تصمیم‌گیری سلسله مراتبی هستند. مشکل دیگر این است که فردی که تصمیم را می‌گیرید با فردی که در جریان امور و نیازهای سازمان‌هاست، با یکدیگر بسیار فاصله دارند. در این ساختارهای سلسله مراتبی سخت حتی اگر یکی از افراد شرکت اجازه انجام یک فعالیت نوآورانه یا همکاری با استارتاپ‌ها را داشته باشد به احتمال خیلی کم این کار را انجام می‌دهد چون همیشه این احتمال وجود دارد که این درخواست توسط فردی در رده بالاتر، تحت تاثیر قرار گیرد.  

 

• توصیه های کاربردی برای شرکت‌ها

– اولین قدم پیشنهادی بازبینی ساختار سازمانی شرکت است. براین اساس، تعدادی از ایده‌ های جدید، نظیر ایجاد یک مسابقه داخلی در واحد تحقیق و توسعه، ایجاد یک تیم نوآوری کاملا جدید و یا ایجاد یک نهاد جدید برای راهبری نوآوری های داخلی شرکت ممکن است بوجود آید.

– به جای مشارکت و همکاری با واحدهای داخلی سازمان، همکاری با سایر واحدها و شرکت های خارج از سازمان را در نظر بگیرید. بسیاری از شرکتها از مزایای استفاده از تجربه و دانش شرکای خود خبر می‌دهند.

 

منبع:

https://dmondgroup.com/%d9%85%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b9-%d9%87%d9%85%da%a9%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d9%be/

ایده های استارتاپی در استارتاپ شو

در ارائه ایده های استارتاپی استارتاپ شو چه اتفاقی می افتد؟

در ارائه ایده های استارتاپی برنامه استارتاپ شو، کار آفرینان استارتاپ ها می توانند توضیحاتی را درباره طرح مد نظرشان و اهداف و … برای بینندگان مطرح کنند.
همچنین سرمایه گذاران نیز درباره استارتاپ های موجود، در برنامه پخش زنده استارتاپ شو صحبت می کنند و نظرات خود را به اشتراک می گذارند.
در بعضی موارد انتهای برنامه استارتاپ شو، یک ویدئویی از روند تصمیم گیری در مورد استارتاپ ها، در شبکه های اجتماعی و یوتیوب قرار می گیرد.

 

چگونه در یک برنامه استارتاپ شو ثبت نام کنیم؟

با توجه به رشد روند پیدایش ایده های استارتاپی و استارتاپ ها، امروزه شرکت ها و سازمان های زیادی در سراسر جهان وجود دارند که به صورت تخصصی بر روی برنامه های استارتاپ شو فعالیت می کنند. در واقع این شرکت ها کارآفرینان نوپا را پیدا کرده و از آن ها جهت ثبت نام دعوت می کنند. عموما شرایط ثبت نام در برنامه های استارتاپ شو به دو صورت می باشد.
 

• ثبت نام رایگان
در این حالت صاحبان ایده طرح خود را ارائه و از آن دفاع می کند. سرمایه گذاران نیز به صورت آنلاین درباره آن طرح سوال می کنند و نظرات خود را اعلام می نمایند. سپس ویدوئوی فعالیت ها و مذاکرات در این استارتاپ شو ضبط شده و در شبکه های اجتماعی آنلاین مثل یوتیوب و آپارات قرار می گیرند تا سرمایه گذارانی که پخش زنده را از دست داده اند بتوانند آن را ببیند و در صورت تمایل به سرمایه گذاری با آن افراد ارتباط برقرار می کنند.
 

• ثبت نام با پرداخت هزینه
در این حال شرکت ها تعرفه های مختلفی را تعریف می کنند و شما نیز می توانید یک مورد را انتخاب و با پرداخت هزینه آن در برنامه استارتاپ شو ثبت نام کنید. اما در این صورت پول شما در معرض خطر است، زیرا اگر نتوانید به خوبی از طرح تان حمایت کنید، پولتان از بین می رود. ولی در صورت موفقیت آمیز بودن ارائه طرح تان در دوره مقدماتی، برای شما مبلغ قابل توجهی به عنوان سرمایه اولیه پرداخت می شود و در ازای آن ۷ درصد سهام کسب می شود. در انتها، پس از پایان برنامه شتاب دهندگی، برخی از شرکت ها ممکن است تا ۴۰ درصد نیز سرمایه گذاری نمایند. همچنین می توان گفت شرکت های بالغ بسیار زیادی مثل پیدایش هستند که به دنبال این گونه فرصت ها جهت سرمایه گذاری و گسترش سرمایه خود هستند.

 

ارائه ایده های استارتاپی در استارتاپ شو چه مزایایی دارد؟

• ارائه ایده های استارتاپی در استارتاپ شو به بنیان گذاران استارت آپ ها کمک می کند تا بهترین سرمایه گذاران (بیشترین مبلغ سرمایه گذاری در ازای درصد سهام کمتر) را در سراسر جهان پیدا کنند.

• استارتاپ شو به صاحبان ایده ها کمک می کند تا طرح خود را به صورت جهانی به همه افراد معرفی کنند، حتی اگر آن ایده روزی با شکست موجه بشود، اما شما از همان ابتدا طرح خود را وارد ذهن های مردم کرده و یا به اصطلاح معروف برندسازی را از همین مرحله آغاز کرده اید.

• مخاطبان استارتاپ شو عبارتند از افراد بازرگانی، مدیران شرکت های بزرگ داخلی و خارجی، مدیران و سیاستمدارانی هستند که مصرف کنندگان بالقوه محصولاتی هستند که توسط شرکت های استارتاپ در آینده تولید می شوند. یعنی با ثبت نام در برنامه های استارتاپ شو، شبکه ارتباطات تان نیز گسترش پیدا می کند.

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d9%be-%d8%b4%d9%88-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%d8%9f/

مهم‌ترین بررسی‌های حقوقی یک سرمایه‌گذار چیست که هر استارتاپ باید بداند؟

سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها مستلزم بررسی‌ کسب‌وکار متقاضی از ابعاد مختلفی است. در کنار ارزیابی‌های تجاری و مالی کسب‌وکار، یک مرحله مهم دیگر برای تصمیم‌گیری نهایی سرمایه‌گذاری، راستی‌آزمایی‌های حقوقی است. در این مرحله مشاوران حقوقی سعی می‌کنند تا با بررسی کسب‌وکار، دید روشنی از آن به سرمایه‌گذار بدهند تا نهایتا سرمایه‌گذار بتواند با آگاهی از آخرین وضعیت حقوقی استارتاپ و ریسک‌های حاکم بر آن و مطالعه روند حقوقی‌ای که استارتاپ طی کرده‌است، تصمیم‌گیری کند و ساختار حقوقی سرمایه‌گذاری در استارتاپ به‌درستی تدوین شود.

بنابراین همانطورکه لازم است هم‌بنیان‌گذاران، اسناد تجاری و مالی مانند طرح کسب‌وکار (Business plan) و طرح مالی (Financial Plan) را برای ارائه کسب‌وکار خود در مقابل سرمایه‌گذاران آماده کنند، نیاز دارند تا برای تشریح وضعیت حقوقی استارتاپ خود نیز تدارک ببینند. البته کمیت و کیفیت راستی‌آزمایی‌های حقوقی تابعی از مرحله رشد استارتاپ است و برای کسب‌وکارهای نوپایی که هنوز در مراحل اولیه رشد خود هستند، ممکن است خیلی از استانداردهای بررسی‌های حقوقی پیش از سرمایه‌گذاری مانند پیشینه حقوقی کسب‌وکار متقاضی مطرح نباشد. اما درهرصورت مطالعه حقوقی استارتاپ، در سطوح مختلف یکی از پیش‌نیازهای تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری است.

برای همین منظور دپارتمان حقوقی در شتابدهنده دیموند، در قالب فرآیندهای راستی‌آزمایی یا همان Due Diligence ابتدا مجموعه‌ای از اسناد و مدارک را از استارتاپ متقاضی جذب سرمایه دریافت و در یک بازه زمانی مشخص از زمانی که این مدارک و اطلاعات دریافت شده‌است، گزارش خود را تهیه می‌کند و آن را در اختیار سرمایه‌گذار قرار می‌دهد. در این بین ممکن است لازم باشد تا جلساتی با حضور بنیان‌گذاران استارتاپ و دپارتمان حقوقی شتابدهنده دیموند برگزار شود تا اطلاعات مدنظر تکمیل شوند و دید روشنی از وضعیت حقوقی استارتاپ به‌دست آید. طبیعی است که در این مرحله ما هم به مجموعه‌ای از اطلاعات و اسناد و مدارکی که استارتاپ در اختیارمان می‌گذارد و نیز خودمان راسا به‌دست می‌آوریم اتکا می‌کنیم و از کنار هم قراردادن مجموعه‌ای از آنها به یک ارزیابی می‌رسیم و سعی می‌کنیم از طریق شروط قراردادی در قرارداد سرمایه‌گذاری، ریسک‌های ناشی از ارائه اطلاعات ناقص یا نادرست را پوشش دهیم.

به‌همین منظور در ادامه این یادداشت قصد داریم تا درباره مهم‌ترین سوالاتی که در مرحله ارزیابی‌های حقوقی کسب‌وکار به‌دنبال پاسخ به آنها هستیم، سخن بگوییم. هرچند که ممکن است جزئیات بیشتری هم مدنظر باشد اما در گام اول بررسی، ما به دنبال پاسخ به این سوالات هستیم:

 

١) آیا کسب‌وکار استارتاپ طبق قوانین ایران، یک فعالیت اقتصادی قانونی محسوب می‌شود؟

اولین سوالی که همیشه به دنبال یافتن پاسخ آن هستیم این است که آیا کسب‌وکاری که استارتاپِ متقاضی جذب سرمایه به آن اشتغال دارد، قانونی است یا خیر؟ برخی فعالیت‌ها ممکن است در نظام حقوقی ایران قانونی نباشند. به‌عنوان مثال در ایران تا به امروز، راه‌اندازی پلفترم‌ تامین مالی جمعی مدل وام (Loan- Based Crowdfunding Platform) با شرایطی استانداردی که در دنیا رواج دارد با محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی مواجه است. ممکن است گفته شود که چرا بانک‌ها چنین اقداماتی می‌کنند؟ در پاسخ باید گفت بانک‌ها مشمول قوانین خاصی هستند که به آنها امکان وام‌دادن و ارائه تسهیلات به اشخاص را می‌دهد و آنها می‌توانند با استفاده از سازوکارهای قانونی پیش‌بینی شده مانند عقود مشارکتی، درصدی سود هم دریافت کنند؛ اما اشخاص عادی اگر چنین اقداماتی انجام دهند، فعالیت آنها ربوی و غیرقانونی خواهد بود. بنابراین یکی از اقدامات ضروری هنگام شروع یک کسب‌وکار، استفاده از مشاوره‌های حقوقی برای اطمینان از قانونی بودن راه‌اندازی آن در ایران است.

 

٢) اسناد و مدارک ثبتی شرکت به ما چه می‌گویند؟

اگر استارتاپی بصورت یک شرکت و شخصیت حقوقی، ثبت و تاسیس شده‌باشد، ازجمله اسناد و مدارکی که ما از آن مطالبه می‌کنیم، اسناد تاسیس آن خصوصا اظهارنامه ثبتی و اساسنامه است. اظهارنامه اطلاعات خوبی از وضعیت ثبتی سهامداران استارتاپ و نصاب سهام هر کدام از آنها، سرمایه ثبتی، سهام بانام و بی‌نام، سهام ممتاز و امتیازات آن، آورده‌های نقدی و غیرنقدی، ارزش اسمی سهام، حق رای‌ها، موضوع فعالیت شرکت، اولین مدیران و بازرسان و مانند آن در تاریخ ثبت و تاسیس شرکت می‌دهد.

در کنار آن، اساسنامه به‌عنوان «قانون شرکت» هم اطلاعات خوبی درباره توافقات سهامداران و بنیان‌گذاران دربر دارد و بواسطه آن می‌توانیم متوجه شویم که برای تصمیم‌گیری‌های کلیدی در شرکت مانند نقل و انتقال سهام، کاهش و افزایش سرمایه (تغییرات در سرمایه)، تغییرات در اساسنامه، تقسیم سود، نصاب‌های لازم برای رای‌گیری و تشکیل مجامع عمومی، انتخاب و عزل اعضای هیئت مدیره، مدیرعامل، بازرسان، انحلال شرکت و مانند آن چه توافقاتی میان سهامداران وجود دارد و سپس بررسی می‌کنیم که آیا توافقات موجود به اشخاص امکان سرمایه‌گذاری می‌دهد یا خیر و یا آنکه برای سرمایه‌ گذاری باید چه اصلاحاتی در اساسنامه اعمال شود. بنابراین مطالعه وضعیت ثبتی استارتاپ متقاضی و دنبال کردن مجموعه‌ای از تغییرات و تحولات از طریق سایت روزنامه رسمی کشور، ازجمله اقداماتی است که برای بررسی حقوقی سرمایه‌گذاری در یک استارتاپ طی می‌کنیم. در این مرحله متوجه می‌شویم که درباره چه مواردی باید مذاکره کنیم و چه موارد و شروطی باید در قرارداد سرمایه‌گذاری ذکر شود.

گاهی اوقات نیز برخی تغییرات ثبتی و مصوبات هیئت مدیره و نیز توافقات داخلی سهامداران هستند که هنوز به مرحله ثبت در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری نرسیده‌اند؛ در اینجا نیز ما از استارتاپ متقاضی می‌خواهیم تا هرآنچه از این مصوبات موجود است برای بررسی در اختیارمان بگذارد.

 

٣) وضعیت «ساختار قراردادی» استارتاپ متقاضی جذب سرمایه چگونه است؟

 استارتاپ‌ها از مرحله قبل از تاسیس تا مرحله رشد و درخواست جذب سرمایه، قراردادهای مختلفی را امضا می‌کنند. گاهی این قراردادها در روابط داخلی اعضای تیم با یکدیگر است، گاهی این قراردادها برای استخدام و بکارگیری نیروی انسانی است، گاهی این قرارداد از جنس سرمایه‌گذاری با سرمایه‌گذاران مرحله قبلی است که حاوی شروط و تعهداتی است، گاهی این قرارداد ناظر بر ارائه خدمات یا کالاها به مشتریان و تامین‌کنندگان و اشخاص ذی‌نفع در پلتفرم استارتاپ است، گاهی نیز قرارداد، برای دریافت تسهیلات و وام از بانک‌ها و صندوق‌های مختلف می‌باشد. ممکن است قراردادهای دیگری هم باشند که باتوجه به وضعیت هر استارتاپ فرق خواهد کرد. بنابراین ما در گام اول، مجموعه‌ای از این قراردادها را مطالبه می‌کنیم و سپس آنها را طبقه‌بندی می‌نماییم و در گروه‌های مختلف قراردادی قرار می‌دهیم و شروع به بررسی همزمان تمام آنها می‌کنیم و گزارشی شفاف از وضعیت قراردادی استارتاپ و راهکارهای حقوقی برای سرمایه‌گذاری در چنین استارتاپی تهیه می‌کنیم.

قراردادها به ما می‌گویند که چه حقوق و تعهداتی برای استارتاپ وجود دارد و چه توافقاتی میان هم‌بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران مرحله قبلی هست. با این بررسی به دید خوبی درباره وضعیت حقوقی استارتاپ و میزان تعهدات آن دست می‌یابیم و متوجه می‌شویم چه روابط حقوقی همچنان جاری هستند. به‌عنوان مثال ممکن است طی قراردادی با یک صندوق، استارتاپ تسهیلاتی دریافت کرده باشد و به‌موجب قرارداد با آن صندوق تعهد داده باشد پس از جذب اولین سرمایه، کل مبلغ وام از محل سرمایه‌گذاری جدید برداشت شود. این امر یعنی آنکه به محض سرمایه‌گذاری بخشی از آن صرف تادیه دیون سابق خواهد شد. بنابراین وضعیت حقوقی استارتاپ از حیث تعهدات قراردادی آن برای ما به‌عنوان مشاوران حقوقی اهمیت دارد. گاهی‌اوقات همین بررسی‌های حقوقی به ما کمک می‌کند تا اصلاحات حقوقی که لازم است در قراردادهای استارتاپ اعمال شود، مشخص گردد و وقتی این موارد را به بنیان‌گذاران استارتاپ اطلاع می‌دهیم، استقبال می‌کنند.

 

٤) آیا استارتاپ، اقداماتی برای حفظ حقوق مالکیت فکری خود انجام داده است؟

گاهی اوقات استارتاپ‌ها خصوصا آنهایی که در مرحله بالاتر رشد خود هستند، دارایی‌های معنوی همچون اختراع یا برند و مانند آن دارند. برخی از آنها این دارایی‌ها را ثبت کرده‌اند و برخی دیگر در فرآیند ثبت هستند و برخی ممکن است اقدامی در این زمینه انجام نداده باشند. در این بین یکی از انواع بررسی‌های ما آن است که اطلاعات خوبی از نحوه حمایت از دارایی‌های فکری استارتاپ به‌دست بیاوریم تا بتوانیم برای پس از سرمایه‌گذاری نیز با ارائه مشاوره‌های حقوقی مورد نیاز، به استارتاپ کمک کنیم. علاوه‌براین ما توجه می‌کنیم چه سازوکاری برای حفاظت از اسرار تجاری و اطلاعات محرمانه استارتاپ اندیشیده شده‌است.

 

٥) آیا تاکنون دعوایی علیه استارتاپ اقامه شده‌است و یا آنکه استارتاپ خودش علیه اشخاص ثالث دعوایی اقامه نموده‌است؟

پرونده‌های قضایی اصولا یکی از انواع ریسک‌هایی هستند که ما به‌آنها توجه می‌کنیم. بنابراین لازم است تا کاملی از دعاوی و پرونده‌های قضایی استارتاپ‌های متقاضی جذب سرمایه داشته باشیم. گاهی اوقات این دعاوی آنقدر کلیدی و حساس هستند که نتیجه رای دادگاه کل سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و مخاطره بالایی را متوجه سرمایه‌گذار می‌کند. به‌عنوان مثال اگر بنا باشد سرمایه‌گذاری در استارتاپی صورت گیرد که اصلی‌ترین دارایی آن یک اختراع است و سرمایه‌گذار قصد داشته‌باشد تا با این سرمایه‌گذاری و از طریق تجاری‌سازی آن اختراع، به منافع مشترکی با هم‌بنیان‌گذاران دست یابد و در این بین ممکن است یک پرونده قضایی با خواسته ابطال گواهی حق اختراع آن استارتاپ همراه با ادعاهای اشخاص ثالثی وجود داشته باشد. حال جنس دعاوی ممکن است متفاوت باشد. گاهی دعاوی بخاطر نقض تعهدات قراردادی استارتاپ با مشتریان خود است، گاهی دعاوی برآمده از عدم ایفای تعهدات بیمه‌ای در مقابل پرسنل و مالیاتی در برابر سازمان امور مالیاتی است، گاهی دعاوی ناشی از نقض حقوق مالکیت فکری است، گاهی دعاوی از اختلافات میان هم‌بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران مرحله قبلی نشات گرفته‌است. ممکن است علل دیگری هم وجود داشته باشد. بنابراین ما مجموعه‌ای از این ادعا و پرونده‌ها را طبقه‌بندی می‌کنیم و سپس بر اساس شدت و ضعف ریسکی که دارند، گزارش مربوطه را تهیه می‌نماییم.

بنابراین همانطورکه گفتیم یکی از ابعاد هر کسب‌وکار، بُعد حقوقی آن است که در مرحله راستی‌آزمایی مورد توجه قرار می‌گیرد. بنابراین یکی از پیشنهادات ما به استارتاپ‌ها آن است که از همان مراحل ابتدایی راه‌اندازی کسب‌وکار خود از مشاوره‌های حقوقی استفاده کنند و همانگونه‌که به موضوعات تجاری و مالی توجه می‌نمایند، الزامات حقوقی را هم مدنظر قرار دهند تا فرآیند جذب سرمایه مراحل بعدی را به‌خوبی طی کنند.   

 

منبع:

https://dmondgroup.com/legal-for-investors/    

ایده های جالب چطور می توانند شما را صاحب یک استارتاپ موفق نمایند؟

ایده های جالب و استارتاپ ها

شاید شما از آن دسته افرادی باشید که ایده های خلاقانه ای در ذهن دارید و با تکیه بر آن ایده های جالب، تمایل دارید خودتان را از شر شغل های از ساعت ۹ تا ۵ خلاص کنید و یک استارت آپ موفق را راه اندازی کرده، از این طریق کسب درآمد کنید و در عین حال رییس خودتان باشید.
برای این کار اولین قدم، توجه و پردازش ایده های جالب است که بتوانید آن ایده های خلاقانه را به واقعیت تبدیل کنید و از این طریق به هدف خود که همان کسب درآمد از استارت آپ خودتان برسید. حالا چرا ایده های جالب تا این حد اهمیت دارند؟ و چگونه می توان ایده کار را بهانه ای برای شروع استارتاپ قرار داد؟ ایده های خلاقانه چه نقشی دارند؟ و چگونه می توان به ایده های خلاقانه جامه عمل پوشاند؟

 

ایده های خلاقانه عنصر ضروری استارت آپ ها

در پاسخ به این سوال باید گفت ایده های جالب و خلاقانه، عنصر ضروری راه اندازی استارتاپ ها هستند. هر استارتاپ موفقی نیاز به ایده های جالب دارد و اگر ایده کار شما به اندازه کافی مناسب بازار کار نباشد با شکست مواجه خواهد شد.
در این مقاله راجع به این صحبت می کنیم که چطور ایده جدید می تواند شما را در داشتن یک استارتاپ موفق کمک کند.
• ایده های خلاقانه یک قدم شما را از رقیبانتان به جلو پرتاب می کند.
• ایده کار شما نقطه ابتدایی شما در کسب و کارتان و استارتاپ در حال راه اندازی شما است.
• ایده های جالب، مزیت رقابتی برای شما ایجاد می کند و نقطه تقاوت بین شما و دیگرانی است که وارد همان حوزه کاری شده اند.
• همه استارتاپ ها و کسب و کارهای پیشرو بر اساس یک ایده کار جذاب بنا شده اند.

 

چه ایده کار مناسب است؟

هر چه ایده های جالب شما بتواند مشکلات مهمتر و بیشتری از دیگران حل کند، استارتاپ شما موفق تر خواهد بود. ایده جدید، قدرت رقابت بیشتری برای شما فراهم کرده و اگر با سرعت و دقت زیاد، وارد فاز عملیات اجرایی شوید می توانید فاصله خود را با رقبایتان بیشتر کنید.

 

برای تبدیل ایده کار به استارتاپ چه باید کرد؟

برای تبدیل ایده جالب به استارت آپ باید تمرکز ویژه داشته باشید و مطالعات و تحقیقات خود را در این مرحله تا آنجا که می توانید پربارتر انجام داده و وقت و انرژی مناسبی برای این فاز از کار صرف کنید.
البته باید توجه کرد که گرچه نکته مهم داشتن یک استارتاپ موفق، ایده های خلاقانه است. اما همان طور که برایان چسکی بنیانگذار Airbnb اشاره می کند به جای تمرکز بر پیدا کردن ایده، باید کار دیگری انجام داد. او می گوید: “اگر سعی کنیم به ایده خوب فکر کنیم، نمی توانیم به آن ایده جالب برسیم بلکه به جای آن، باید بر روی پیدا کردن راه حلی برای مشکلی در زندگی خود و اطرافیان باشیم”. پس ایده جالب در رفع مشکلات دیگران نهفته است. حال چگونه به این ایده های جالب دست پیدا کنیم؟

 

 

روش های رسیدن ایده جالب به استارت آپ

در این جا به چند روش برای رسیدن به ایده خلاقانه در جهت موفقیت در استارت آپ اشاره می کنیم:

 

• به مهارت ها و تخصص های خود دقیق تر فکر کنید.
ایده های خلاقانه ممکن است کاملا در اطراف شما باشد و قبلا نشان داده باشید که در آن حوزه ها موفق بوده اید. به عنوان مثال اگر قبلا بارها از کودکان دیگران نگهداری کرده اید، کارهای خیاطی اطرافیان را انجام داده اید، عکاسی کرده اید، داستان نوشته اید همه این موارد می تواند ایده های خلاقانه در اختیار شما قرار دهد تا با تمرکز بیشتر کسب و کار خود را راه اندازی کنید.

 

• به کارهایی فکر کنید که دیگران به شما می سپارند تا مشکلی از آنها را حل کنید.
به عنوان مثال، دوستان شما برای حل مشکلات نرم افزاری خود به شما مراجعه می کنند و شما را حلال آن مشکل می دانند. همین مساله می تواند ایده های جالب در اختیار شما قرار دهد تا بتوانید با تکیه به امکانات و داشته های خود استارت آپ مخصوص خود را داشته باشید.

 

• اگر قبلا با انجام پروژه های کوچکی و اجرای ایده کار برای دیگران توانسته اید به درآمد برسید شاید ایده جالب استارت آپ شما در همان نهفته باشد.
به عنوان مثال، اگر قبلا اطرافیان در قبال خدمات خاصی به شما سفارش داده اند و از این طریق توانسته اید کسب درآمد داشته باشید آن خدمات را جدی تر بگیرید و به دنبال ارائه خدمات در آن حوزه در قالب ایده جدید باشید.

 

• به علایق خود توجه بیشتری داشته باشید چه بسا ایده کار شما در همان علایق شما باشد.
معمولا افراد برای علایق وقت بیشتری صرف می کنند و این صرف زمان را با میل و اشتیاق بیشتری انجام می دهند. پس علاقه شما می تواند به شما ایده های خلاقانه زیادی بدهد که با تمرکز بر آن بتوانید استارتاپ موفقی داشته باشید.
مثلا اگر شما علاقه مند به اتومبیل هستید و در روز اطلاعات بسیاری پیرامون آن مطالعه می کنید همین می تواند نقطه شروع شما باشد و ایده های جالب بسیاری در اختیار شما قرار دهد تا بتوانید استارت آپ خود را راه اندازی کرده و کسب درآمد کنید.

 

براساس آنچه در پیدایش گفته شد پس با توجه به این که ابتدایی ترین گام برای راه اندازی استارت آپ، داشتن و اجرای ایده های خلاقانه است هم وقت و انرژی مناسبی برای این مرحله بگذارید، هم سعی کنید ایده کار شما در کنار جذابیت بتواند مشکلی از دیگران حل کند و هم این که لزوما ایده های جالب، ایده جدید نیست.
بسیاری از ایده های جالب که توانسته اند باعث موفقیت استارتاپ ها شوند، ایده جدید نبودند. بلکه ایده های جالب و جذابی بودند که توانستند به خوبی پردازش شده، و به مرحله عمل برسند.
یک نمونه جالب، فیس بوک است. فیس بوک، به عنوان شبکه اجتماعی موفق که توانست مارک زاکربرگ را ثروتمند سازد و به عنوان استارتاپ موفق در دنیای کسب و کار مطرح شود، اولین شبکه اجتماعی نبود اما زاکربرگ با ایده های خلاقانه ای توانست آن را به یکی از بزرگترین و موفقترین کسب و کارهای اینترنتی تبدیل کند.
پس هر چند داشتن ایده های جالب و جذاب، می تواند باعث موفقیت شود و اگر ایده جدید باشد این موفقیت را دوچندان خواهد کرد اما به این معنا نیست که حتما فقط ایده جدید می تواند موفق شود.
مرحله تبدیل ایده به عمل بسیار مهمتر از آنکه است که ایده جدید داشته باشیم. ضمنا به این نکته توجه داشته باشید که برای رسیدن به ایده کار، لزوما داشتن ایده های خلاقانه و عجیب، ضمانت موفقیت شما نیست گاهی ایده های جالب معمولی که همواره با آن سر و کار داشته اید شما را در کسب و کارتان موفق تر می کند.

 

۳ ایده ساده که به استارتاپ های موفق جهانی تبدیل شدند

اگر داستان بسیاری از استارتاپ های موفق دنیا را بخوانید، متوجه خواهید شد که همه آن ها با ایده های ساده ای راه اندازی شده اند.ایده هایی که ممکن است به ذهن بسیاری از ما خطور کرده باشد اما به سادگی از کنار آن ها گذشته باشیم. در این اینجا به ۳ ایده ساده و جذاب را به شما معرفی خواهیم کرد که به استارتاپ های موفق در جهان تبدیل شده اند؛

۱. اینستاگرام ( حاصل علاقه به عکاسی در یک جوان)

۲.Airbub ( از اجاره تخت خواب تا شکل گیری یک استارتاپ موفق)

۳. اوبر ( گله مندی از پیدا نشدن تاکسی تا جهشی بزرگ در صنعت حمل و نقل و تاکسی ها )

 

منبع:

https://peidaiesh.com/startup/%d8%a7%db%8c%d8%af%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%ac%d8%a7%d9%84%d8%a8/

 

کمتر انجام دهید: درباره تمرکز و مینیمالیسم در استارتاپ‌ ها

در دنیای استارتاپی، بسیاری از بنیان‌گذاران به فکر مینیمالیسم نیستند!

رشد برابر است با موفقیت، و موفقیت نتیجه تمرکز و جاه طلبی است. اما جاه طلبی به خودی خود می‌تواند بزرگترین دشمن تمرکز باشد. در طول سفر حدودا ٧ ساله‌ی دیمودند استارتاپ‌ هایی را دیدیم که از درآمد صفر به صدها میلیون رسیدند و ما هم در این بین تجربه‌های جدیدی کسب‌ کردیم.

عبارت “کمتر بیشتر است یا به عبارتی Less is more” در اصل توسط معمار معروف “لودویگ میس وان دره روه – Ludwig Mies van der Rohe ” به کار رفته است و حالا در صنایع مختلف کاربرد دارد؛ اما استفاده از این سه کلمه ساده در استارتاپ ‌ها هنوز هم یکی از سخت‌ترین کارها است.

اکنون، بسیاری از استارتاپ‌ ها به طور عینی بیان می‌کنند که می‌‌توانستیم با انجام کار کمتری -در جنبه‌های مختلف-، به موفقیت کنونی یا حتی بیشتر برسیم و خودمان را درگیر فعالیت‌هایی برای رشد خود کنیم. بنابراین در اینجا لیستی را برای شما از تجربه‌های استارتاپ‌ های گوناگون گردآوری کرده‌ایم، لیستی از کارهایی که کمتر برای دستیابی به اهداف دراز مدت باید انجام دهید:

 

اهداف کمتری تعیین کنید

برای مثال در جلساتی که ١٥ هدف برای سه ماهه آینده تعیین می‌کنید که این کار باعث عدم تمرکز تیم‌ می‌شود؛ به جای آن فقط شروع به طوفان فکری در اهداف و نتایج کلیدی خود نکنید؛ ابتدا تصمیم بگیرید چند OKR را که می‌خواهید تنظیم کنید؟ -به نظر ما سه می‌تواند کافی باشد- وقتی آنها را پیدا کردید، سپس آنها را به دو کاهش دهید! اکنون هدف نهایی شما می‌تواند مانند پرتوی لیزری که انرژی تیم استارتاپی شما را متمرکز کرده از موانع عبور کند.

 

کمتر استخدام کنید

بزرگترین مشکلی که در بیساری از استارتاپ‌ ها می‌بینیم این است که افراد زیادی را پس از جذب سرمایه‌ ی اولیه استخدام می‌کنند. مخصوصاً وقتی سریع استخدام می‌کنید و از نظر کیفیت سازش بین افراد تیم افت می‌کنید. یک هفته وقت بگذارید تا در مورد چگونگی پیشروی کسب‌وکار بدون استخدام نیروی تازه فکر کنید! ممکن است راه‌حل‌های دقیق‌تری وجود داشته باشد. شرکت‌های بزرگ با افراد کمتر -در حد نیاز-، به نتایج قابل توجهی می‌رسند. پس یک تیم کوچک استارتاپی تشکیل دهید، نه یک ارتش!

 

محصولی با ویژگی‌های کافی ایجاد کنید

وقتی می‎‌شنویم بنیانگذاران می‌گویند “ما در حال حاضر مشتریان زیادی داریم، بنابراین می‌توانیم XYZ را در محصول گسترش دهیم و به خدمات خود اضافه کنیم”، بیشتر شرکت‌های بزرگ با محصولات بسیار کمی اما بسیار خوبی شروع به کار می‌کنند و بر افزایش تعداد مشتریان خود تمرکز می‌کنند. محصولات جدید فقط باید در هنگام ورود به بازار – که به ندرت در سال اول رخ می‌دهد – یا وقتی محصول اولیه شما کار نمی‌کند، باید اضافه شود.

 

 

کمد پروژه‌های در حال انجام را تمیز کنید

پیچیدگی در سازمان‌های بزرگ فقط ظاهر نمی‌شود. در استارتاپ ‌ها، آزمایش و تست پروژه‌های جدید می‌تواند جذاب باشد. حذف پروژه‌های پیچیده خوب است، حذف کنید و جشن بگیرید!

 

کمتر سرمایه گذاران را درگیر کنید

استارتاپی که مثلا بیش از ٣٠ سرمایه‌گذاری دارد. در یک مقطع، آنها نیاز داشتند تا مکالمات با سرمایه‌گذاران را مستند کنند! چه روز وقت تلف کردند و بسیاری از سرمایه‌گذاران هم پیچیدگی زیادی ایجاد می‌کنند. سعی کنید سر خود و تیم را تا حد امکان خلوت نگه‌دارید.

 

جلسات کمتری برگزار کنید

تیم‌های استارتاپی زیادی هستند که هر روز جلسه دارند و تقویم آن‌ها برای کارهای دیگر جایی ندارد؛ برای شروع هر سه ماه یکبار تقویم خود بازدید کنید و همه چیز را پاک کنید و از ابتدا شروع به برنامه‌ریزی کنید!

 

جواب پیش فرض “نه”

شور و اشتیاقی که شما را در شما به عنوان بنیانگذار به وجود آمده است، می‌تواند به شما آسیب برساند. وقتی واقعاً روی اهداف خود متمرکز هستید، جواب پیش فرض شما نسبت به سایر موارد باید “خیر” باشد. متقاعد کردن شما در مورد اهداف خارج از هدف اصلی، باید واقعاً سخت باشد. “نه” بگویید و لبخند بزنید و به آن افتخار کنید!

 

دفتر کار را جذاب کنید

کاری که تیم شما انجام می‌دهد، هم بازتابی از شما و هم محیط فیزیکی آنها است. محیط کار بیشتر از آنچه فکر می‌کنید مهم است، بنابراین فرهنگ اداری کمتری ایجاد کنید و تیم باید راحت باشد.

 

خود را تنظیم کنید

شما احتمالاً از جاه طلبی خود غافل شده‌اید و متوجه نخواهید شد که زیاد کار می‌کنید. تماشای خود بدون آینه غیرممکن است. چشم انداز خارجی برای تعادل پیدا کنید. این ممکن است یک سرمایه‌گذار، مشاور، دوست یا حداقل دفترچه‌ای باشد که در آن قول داده‌اید خود که خود را تنظیم کنید.

“کمتر” را یک عادت در تیم کنید

انجام کمترین کار برای یک پروژه برای یک زمانه‌ی مشخص نیست بلکه یک عادت است. به یاد داشته باشید که “بیشتر” به صورت خودکار خزش خواهد کرد. طی دو هفته، همه چیزهایی را که تازه خوانده‌اید فراموش خواهید کرد و ١٠٠ کار جدید را شروع کرده‌اید. ریتمی از “کمتر” ایجاد کنید؛ به خود یادآوری کنید که کمترین را انجام دهید.

 

 

همچنین حداقل یک بار در زندگی در یک جعبه چوبی بخوابید! خواندن درباره‌ی مینیمالیسم و تجربه کردن آن دو چیز متفاوت است!

 

منبع:

https://dmondgroup.com/%da%a9%d9%85%d8%aa%d8%b1-%d8%a7%d9%86%d8%ac%d8%a7%d9%85-%d8%af%d9%87%db%8c%d8%af-%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%aa%d9%85%d8%b1%da%a9%d8%b2-%d9%88-%d9%85%db%8c%d9%86%db%8c%d9%85%d8%a7%d9%84/

استارت آپ موفق ایرانی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

سالانه تعداد زیادی استارتاپ در ایران شکل می گیرد و همه آن ها به امید رسیدن به موفقیت با سرعت شروع به راه اندازی شرکت می کنند. در صورتی که باید بدانیم همه استارت آپ های ایرانی که شکل می گیرند، موفق نمی شوند. این مسیر پر ریسک است و این نوع کسب و کار ها برای دوام آوردن و موفق شدن در این مسیر باید در برابر چالش هایی که پیش رو دارد، به خوبی عمل کند. به همین سبب در اینجا بیان می کنیم که یک استارت آپ موفق ایرانی چه ویژگی هایی را باید داشته باشد.

 

۱. قابلیت خلق ایده های نو با توجه به نیاز جامعه

استارت آپ های موفق ایرانی مدام به دنبال خلق ایده های جدیدی هستند که بتوانند نیاز اکثر افراد را برطرف کنند و از همین طریق محبوبیت به دست بیاورند و رشد کنند. شکست اکثر این نوع کسب و کار های نو، به این دلیل است که ایده هایی را پیاده سازی کرده اند که مورد نیاز و توجه جامعه نبوده است و استقبال نشدند.

 

۲. داشتن توانایی ریسک پذیری

همانطور که گفتیم، مسیر رشد یک startup پر از ریسک است. احتمال خطر سقوط در هر مرحله آن وجود دارد چون این کمپانی ها بر اساس یک ایده جدید و نو راه اندازی می شود پس مسیر آن هم جدید خواهد بود. مثلا ممکن است با مشکلات مالی همراه شود یا با استقبال جامعه هدف همراه نشود و… داشتن توانایی ریسک پذیری از قابلیت های یک استارت آپ موفق برای مواجهه با موانع غیر منتظره خواهد بود.

۳. داشتن تیم ها و اعضایی که دنبال کننده یک ایده باشند

برای داشتن یک استارتاپ موفق باید تمام افراد در آن همراه و یک سو با رهبر آن باشند، تا باعث تعامل و همکاری بیشتر شود.

 

۴. داشتن رهبر و بنیان گذاری که چشم انداز قوی داشته باشد

یک استارت آپ موفق ایرانی نیازمند رهبری است که دنبال ایده ها و راهکار هایی باشد که تا به امروز اجرا نشده اند و توانایی فکر کردن و الهام بخشیدن به تیم هایش را داشته باشد و فقط به توانایی های خود بسنده نکند.

 

۵. توانایی مقابله با مشکلات و چالش های پیش رو

مشکلات و چالش هایی زیادی است که این نوع کسب و کار های نو پا با آن ها مواجهه می شوند اما اینکه در برابر آن ها تسلیم شوند یا با آن ها مقابله کنند مهم است. رهبر این استارت آپ موفق ایرانی باید از توانایی پیش بینی و مدیریت این موانع برخوردار باشد تا مسیر پیشرفت را بتوانند طی کنند.

 

چگونه یک استارت آپ ایرانی را راه اندازی کنیم؟

راه اندازی استارت آپ ایرانی موفق مراحلی دارد که در ادامه به تشریح مراحل آن خواهیم پرداخت؛

 

۱. پیدا کردن ایده هایی که نیاز جامعه هدف را برطرف کند.

ایده های خود را یادداشت کنید. بررسی کنید و از خود بپرسید آیا پیاده سازی این ایده نیازی از جامعه را برطرف می کند؟ پاسخ به این سوال اگر مثبت بود به سراغ مراحل بعد بروید. در غیر این صورت مجددا روی ایده های خود فکر کنید و چیزی را پیاده کنید که بتواند مشکل یا نیازی را برای مخاطبانش برطرف کند.

 

۲. طراحی مسیر برای ایده خود

مسیری که ایده شما باید طی کند تا پیاده سازی شود را طراحی کنید تا یک طرح کلی از آن داشته باشید.

 

۳. ساخت اولین نمونه و نشان دادن آن به یک جامعه هدف کوچک

بعد از اینکه مسیر خود را تعیین کردید حالا باید آن ها را وارد دنیای واقعی کنید و بسازید و آن را بین تعدادی از افراد مثلا ۱۰۰ نفر عرضه کنید تا نظراتشان را درباره نمونه اولیه بدهند.

 

۴. رفع اشکالات نمونه اولیه

اشکالات و خطاهایی که نمونه اولیه محصول داشت را برطرف و اصلاح کنید.

 

۵. گرفتن شریک کاری و تشکیل تیم

بعد از گرفتن نتایج قابل قبول از نمونه اولیه به دنبال شریک کاری برای خود باشید تا در ادامه مسیر همراه شما برای رسیدن به موفقیت باشد و همچنین پیدا کردن افرادی که موافق با ایده و مسیر شما برای تشکیل تیم و ساخت نمونه های قوی تر از محصولتان، باشند.

 

۶. ثبت شرکت

در این مرحله شما باید شرکت خود را ثبت کنید و به صورت رسمی تر و قانونی مسیر خود را دنبال کنید.

 

۷. جست و جو برای سرمایه گذار

برخی استارت آپ های ایرانی برای تامین مخارج با مشکلات مالی رو به رو می شوند و به دنبال کسی هستند که روی کمپانی آن ها سرمایه گذاری کند، برخی نیز یا سرمایه شخصی خود تا یه حدی از مسیر را پیش روند و مشکلی برای تامین مخارج ندارند.

 

۸. عرضه کردن نسخه اولیه محصول در جامعه هدف بزرگ تر

نسخه اولیه محصول خود را به صورت عمومی ارائه کنید و به مرور مشکلاتش را اصلاح کنید.

 

۹. بررسی عملکرد و نظرات کاربران

همیشه به نظرات کاربران محصول خود اهمیت دهید و خطاهایی که محصول دارد را برطرف کنید تا بازخورد بهتری را دریافت کنید.

 

منبع: 

https://peidaiesh.com/startup/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a2%d9%be-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%db%8c/

استارت آپ را چگونه می توان ایجاد کرد؟

روند ایجاد یک استارت آپ

چگونه میتوان یک استارت آپ را ایجاد کرد؟

طبق بررسی پیدایش برای شروع راه اندازی و ایجاد یک استارتاپ خوب و موفق، سوالی که در ابتدا باید از خودمان بپرسیم این است که این ایده استارتاپی، چه مشکلی را حل و چه نیازی از جامعه را برآورده میسازد و این مساله تا چه اندازه برای افرادی که درگیر آن هستند مهم است!

 

 

برای ایجاد یک استارت آپ از کجا شروع کنیم؟

۱.بررسی ایده و انتخاب آن

خوب است که همیشه به دنبال فرصتها و ایده های مناسب باشید، ولی الزامی هم نیست که صرفا ایده ها و طرح های ناب و جدید را جستجو کنید، چه بسا گاهی یک الگو برداری درست و دقیق از یک استارتاپ موفق و مشابه، بتواند بسیار مفید و کارساز باشد، چرا که مساله مهم توجه به این نکته است که استارتاپ شما تا چه میزان کارآیی دارد. پس دقت و توجه خود را به دنیای اطراف چندین برابر کنید و از توجه به افرادی که مشتریان و بازار هدف شما را تشکیل میدهند و همچنین نیازهایشان غافل نشوید.

 

۲.انجام تحقیقات و بررسی بازار راه اندازی کسب و کار

پس از انتخاب ایده استارتاپ خود و همچنین انتخاب نامی مناسب برای آن، اهداف استارتاپ خود را مشخص و برای آن برنامه ریزی استراتژیک و عملیاتی داشته باشید. برنامه ریزی استراتژیک شامل بیانیه ماموریت، اهداف و استراتژی هایی است که در جهت رسیدن به اهدافتان بکار میبرید. برنامه ریزی عملیاتی نیز شامل تعیین روش ها و رویه ها و استانداردها و همچنین سیاستهای کسب و کارتان می باشد. زمان رسیدن به سود دهی را برآورد کنید. معمولا سود دهی بین ۶ تا ۱۲ ماه زمان میبرد.

 

۳.تامین هزینه های استارتاپ

سپس میزان ریسک و همچنین هزینه های استارت آپ خود را تخمین بزنید و برنامه ریزی مالی استارت آپ خود را تهیه کنید. برای شروع کار نیاز به سرمایه اولیه دارید. اگر سرمایه مورد نیاز را در دست ندارید باید از سرمایه گذاران ریسک پذیر و شتابدهنده های مناسب کمک بگیرید. پس از آن میتوانید با ایجاد یک تیم مناسب متشکل از افراد حرفه ای، ایده خود را اجرایی و استارتاپ خود را راه اندازی و عملیاتی کنید. افراد تیم اگر درست انتخاب شوند، در اجرای سریعتر و بهتر استارت آپ شما بسیار موثر خواهد بود.

 

۴. توسعه محصولات و خدمات استارتاپ

برای اینکه استارتاپ شما به جریان بیفتد باید محصول یا خدماتی را ارائه دهید. اگر خودتان در آن مهارتی ندارید می توانید افراد حرفه ای و متخصص را استخدام کنید تا به شما تولید و توسعه محصول یا خدمات کمک کنند. برای توسعه آن حتما باید برنامه و استراتژی هایی را مد نظر قرار بدهید. برای مثال تهیه مواد اولیه، روش ساخت، قیمت گذاری و…  از جمله مواردی هستند که باید پیش بینی شوند. همچنین روی کیفیت محصول با خدماتی که ارائه می دهید متمرکز باشید و آن را اولویت قرار دهید.

 

منبع: 

https://peidaiesh.com/startup/%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d8%a2%d9%be-%d8%b1%d8%a7-%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d9%85%db%8c-%d8%aa%d9%88%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%ac%d8%a7%d8%af-%da%a9%d8%b1%d8%af%d8%9f/

آیا زمان شتابدهنده‌های آنلاین فرا رسیده است؟

 

 

شتابدهنده آنلاین راه خود را به اکوسیستم نوآوری جهان باز کرده است و شاید خبر شکل‌گیری بخش آنلاین شتابدهنده‌ای مانند وای کامبینیتر، جدیت بیشتری به این موضوع بخشیده باشد.

شتاب‌دهنده‌ها برای استارتاپ‌ها در حکم گلخانه‌هایی هستند که باعث پرورش آنها شده و کمک می‌کنند که این کسب‌وکارهای نوپا در عرض چند ماه قوی‌تر شوند. بخشی از حمایت شتابدهنده‌ها به شکل سرمایه‌گذاری در مرحله بذری است؛ اما این تنها بخشی از حمایت آنهاست و ارائه خدمات منتورینگ، ارتباط با مشاوران، بهره‌مندی از تجربه دیگر بنیان‌گذاران و مرتبط کردن آنها با سرمایه‌گذاران بالقوه نیز از دیگر مزایایی است که شتاب‌دهنده‌ها برای استارتاپ‌ها فراهم می‌کنند.

تصور اینکه بتوانیم چنین گلخانه‌ای را در فضای آنلاین ایجاد کنیم، شاید کمی دور از ذهن و غیرمعمول به نظر برسد؛ اما واقعیت این است که فناوری دیجیتال در اکوسیستم شتابدهی ورود پیدا کرده و خصوصا با شیوع ویروس کرونا، روند سریع‌تری نیز یافته است.

 

وای کامبینیتر؛ پیشرو در میان شتابدهنده‌های آنلاین

در فضای شتابدهی کمتر کسی است که نام وای کامبینیتر YC را نشنیده باشد، شتابدهنده‌ای که بسیاری از استارتاپ‌ها به دنبال پذیرش در آن هستند و در این میان، کمتر از 3 درصد متقاضیان در این رقابت تنگاتنگ پذیرفته می‌شوند.

با شیوع گسترده ویروس کرونا که منجر به تعطیلی موقت بسیاری از مراکز و سازمان‌ها شده است، اکوسیستم شتابدهی جهان نیز از این فرایند بی‌تأثیر نبوده و انتظار می‌رود که نسل جدید شتاب‌دهنده‌های آنلاین تحت تأثیر کووید19 خیلی سریع‌تر پا به عرصه بگذارند.

شتاب‌دهنده شناخته شده YC از جمله شتاب‌دهنده‌هایی است که متوجه این تغییرات شده و فرایند آنلاین را هم در برنامه‌های شتابدهی خود ایجاد کرده است؛ فرایندی که شاید به مذاق برخی از استارتاپ‌ها خوش نیاید، زیرا آنها به دنبال برخورداری از خدمات آموزشی و شبکه‌سازی هستند و اینطور تصور می‌کنند که با آنلاین شدن شتاب‌دهنده از این مزایا محروم می‌شوند.

اضافه شدن بخش آنلاین در شتاب‌دهنده‌ای مانند وای کامبینیتر که پذیرش در آن مانند پذیرش در هاروارد است، ممکن است کمی غیرعادی به نظر برسد. افراد کمی هستند که در دانشگاه هاروارد پذیرفته شده باشند و حاضر شوند دوره‌های آموزشی خود را به صورت آنلاین بگذرانند؛ بنابراین استارتاپ‌هایی که در شتابدهنده YC پذیرفته می‌شوند نیز چندان به گذارندن دوره شتابدهی خود به صورت آنلاین تمایل نشان نمی‌دهند؛ اما شتاب‌دهنده‌های آنلاین دیر یا زود وارد فضای کارآفرینی می‌شوند و شاید بتوانیم بگوییم شیوع ویروس کرونا فقط این روند را سرعت بخشیده است.

 

شتابدهنده آنلاین؛ فرصت‌ها و چالش‌ها

فرایند آموزشی شتاب‌دهنده‌ها در کنار ارائه فضای کار اشتراکی و تقویت استارتاپ‌ها، باعث شبکه‌سازی وسیعی برای آنها می‌شود که ممکن است این روند در شتابدهنده‌های آنلاین تا اندازه‌ای کم‌رنگ شود. از سوی دیگر برگزاری جلسات بین استارتاپ‌ ها و سرمایه‌گذاران نیز تا کنون به صورت حضوری بوده است و شاید پذیرش آنلاین چنین جلسه‌ای تا اندازه‌ای غیرمعمول باشد.

به نظر می‌رسد مشکلاتی که برخی استارتاپ‌ها در شتاب‌دهنده‌های آنلاین می‌بینند، بیشتر ناشی از عادت آنها به شتاب‌دهنده‌های غیرآنلاین باشد و در عمل، نه تنها یک شتاب‌دهنده آنلاین مشکلی نخواهد داشت، بلکه مزایای بیشتری را هم نصیب استارتاپ‌ها خواهد کرد.

یکی از مزیت‌های قابل توجه شتاب‌دهنده‌های آنلاین، دسترسی گسترده‌تری است که به سرمایه‌گذاران دارند؛ ممکن است برخی از سرمایه‌گذارانی که به دلیل دوری مسافت امکان حضور نداشتند، از طریق فضای آنلاین وارد فرایند شتابدهی یک استارتاپ شوند؛ از طرف دیگر، شتابدهنده‌ها نیز می‌توانند استارتاپ‌هایی را که از آنها دور هستند اما با سیاست‌های‌شان همخوانی دارند، بپذیرند و در مجموعه خود وارد کنند.

 

سه عملکرد در مقابل اهرم شتابدهنده آنلاین

عموما شتاب‌دهنده‌ها و مدیران مراکز شتاب‌دهی تاکنون در استفاده از اهرم آنلاین به سه صورت عمل کرده‎اند: برخی نسبت به آن برخورد ضعیفی داشته و تعامل آنها از طریق فضای آنلاین بی‌نظم بوده است.

عده‌ای معتقد هستند که فضای آنلاین نمی‌تواند جایگزین کاملی برای تعامل حضوری باشد، از این نقطه نظر، یک رابطه آنلاین در بستر اینترنت نمی‌تواند آن اعتماد و پیوستگی لازم را ایجاد کند.

 دیدگاه سومی که در رابطه با شتابدهنده آنلاین وجود دارد، یک مدل ترکیبی است، به این معنا که وقتی اپیدمی کرونا به اتمام برسد، تعاملات آنلاین و آفلاین با تعقل بیشتری انجام شده و شتاب‌دهنده‌ها در برخی مواقع، به منظور پذیرش استارتاپ‌های بیشتر یا جذب سرمایه‌گذارها از سایر نقاط جهان، تصمیم می‌گیرند که از رویکردهای آنلاین استفاده کنند.

تعامل آنلاین با حفظ ماهیت روابط انسانی

شتابدهنده آنلاین قطعا به این معنا نیست که همه در یک فضای دیجیتال به یکدیگر متصل شوند و با استفاده از ابزار دیجیتال، به اهداف بالای تعاملی برسند. ابزارهای دیجیتال جعبه‌های خالی هستند که اگر از ماهیت روابط انسانی بهره‌مند نشوند، چندان راهگشا نخواهند بود. نگرانی اصلی در مورد شتابدهنده آنلاین این است که ممکن است وجه تعاملی جلسات حضوری را نداشته باشد.

هر استراتژی تعاملی دارای یک مؤلفه بسیار حیاتی و مهم به نام عنصر انسانی است که باید پاسخگوی نیازها و چالش‌های یک رابطه تعاملی باشد.

دیجیتالی شدن شتاب‌دهنده‌ها نباید آنها را از مؤلفه انسانی خالی کند و صرفا یک سری مدل‌های تعاملی را در برنامه‌های خود پیاده کنند؛ چراکه هر یک از استارتاپ‌ها یا سرمایه‌گذارانی که وارد یک شتاب‌دهنده آنلاین می‌شوند، نیازها و چالش‌های خاص خود را دارند و از طریق یک برنامه ثابت نمی‌توان پاسخگوی آنها بود.

 

منبع:

 https://trigup.com/%d8%a2%db%8c%d8%a7-%d8%b2%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%b4%d8%aa%d8%a7%d8%a8%d8%af%d9%87%d9%86%d8%af%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a2%d9%86%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%86-%d9%81%d8%b1%d8%a7-%d8%b1%d8%b3%db%8c/